Hayatın akşamları,
Tenimi ürpertir sonbahar esintisi.
Son demlerimde şakağımda anılar,
Bakma ettiğim tebessüme,
Bitmez bende gönül hikâyesi
Ondan ağır gözlerimde yaşlar.
Yılların yorgunu yüreğim, kem söz etme.
İncinmişliğim aşikâr bir de sen yitme.
Sokak sokak ölürüm bu şehrin izbelerinde.
Artık çok geç, güneşlerin doğuşu.
Yetmez nefesim, bu sevdalar yokuşu.
Neyleyim ki sevdim, intizara meyletme!
Ömrümün son ışıkları
Okşar saçlarımı ölümün nefesi
Bu son yürüyüş, temkinli adımlar.
Sen bakma gözlerimde yeşile.
Gönlümde son aşk ihalesi.
Lakin o kadar çok ki amalar,
Ben yaşayan ölü, can çekişir hatıralar.
08.08.2016 16:14
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 16.11.2016 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!