geçmiş nemli duvarlarda canlanır
o büyük aşktan geriye kalan adın
yokluğunla küçülen kalbime yazılır
hatıralar evinde kapılar kilitli kalır
mevsim güz mü, bahar mıdır
yağan kar mı, yağmur mudur
hayatıma can katan gözlerin
bilmem şimdi nerdedir
hatıralar evinde kapılar kilitlidir
güneş sızmaz içeri, perdeler çekilidir
dokunduğun güllerdeki kokun
özlemle sızlayan ruhumu acıtır
megafondan hep aynı şarkı çalınır
geçmiş perde perde aralanır
kurulan o hayali tiyatroda oynanan
her oyunun sonunda sen gidiyorsundur
saatler öylesine yangın olur ki kalbimde
fotoğraflarda kalan senli gülücüklerim
gözlerimden dökülen yaşlarla ıslanır
hatıralar evinde kapılar kilitli kalır…
18.Vıı.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 20.7.2009 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/20/hatiralar-evi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!