Hey,
Be hey koca dut seni
Vefalı koca ağacım.
Altına ilk evimi yaptığım
Her gelişimde tokalaştığım aşikare,
Gizliden gizliye edindiğim
İlk arkadaşım.
Ağladın mı her gidişimde
Gözledin mi yolumu
Bekledin mi.
Ben bekledim
Ben özledim.
Ve hey koca incir
Koca dediğime bakma
Kibarsın bilirim
Eğiktir belin zorluk çıkarmazsın
Bu yüzden seni
Hepsinden çok severim.
Ve belli ki çok sırlısın
Ne gizli konuşmalara
Ne gizli sevdalara tanıksın kim bilir
Belki de o yük yorar seni
Belini eğriltir.
Ve hey çocukluğum
İlk gençliğim
Çeşme başlarına sakladığım
İki tepe arasında yaşadığım
Hatıralarım.
Zaman akmaz ya sende
Hep aynı kalır
Ama kimse bilmez
Ben olmasam da eser rüzgar
Dere akar, aylar yıllar geçer
Sadece hatıralar
Hep aynı kalır.
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 01:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kayhan Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/06/hatiralar-ayni-kalir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!