Hatıralar Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Yapraklarında sarılı çileklere düşen çiğ damlaları,
Yumuşak mavi bulutlar gezegeni,
Aşk dereleri, akar akşamlara.
Ah kızıl bahçeli çilekler,
Ah dayanılmaz çılgınlıklar,
Kayalıklardaki denizkızları,
Uçuk pembeliğin çekiciliği,
Garip ve yabancı dudaklarda,
Yaşanmışlığın kokusu sinmişti,
Dumanlı alevlerle,
Anıları içimde kıvrandıran,
Ah o hatıralar.
Usul rüzgârlar eser şehrimde
Masal gibi karşımda,
Tutkuya sarılı geçen günlerim.
Rıhtımdaki gemiler yerlerini gözyaşlarıma bırakıyor,
Kışkırtıcı çağrışımlar son demlerini yudumluyor
Durma kader zıpkını daha derine sapla,
Yılgınlık kuş sürüsü gibi.
Silinir gelgitlerle götürülür hatıralar
Yükselen alevler, kaynar nehirler,
İniltiler, ağıtlar,
Kasırgamın dindiği minik çiçekli düşler
Ne biriktiyse silikleşmiş,
Özlemlerin, hasretlerin saldırısında gibiler.
Müthiş hazlar masallardaki şelalenin altında.
Dünümüzün renkli çiçekleri,
Ve yosunlanmış kayın ormanları,
Sihirli zevk yolculuğunun son durakları.
Yağmurlar hiç bitmez, yeni çiçekler için.
Yaralayıcı olan var oluştan yoksulluğum,
Göz kırpıyor hasretle gurbetin gururuna.
Yaramaz günlerin kahkahaları meyhanelerden,
Merak tutsağı gözler,
Dalıyor ufkun engin derinlerine,
Gün huysuzlaşıyor yaklaşan akşamlara,
Gergin öfkeleri kucaklıyor son ışıklar
Beyaz öfkenin köpükleri gözükmüyor,
Çağlayanların gürültüsü yaralıyor,
Girdaplar çekiyor beni derin hatıralara.
Bahar sabahlarına düşen kırağı,
Kızgın çölleri arayan sevdalar
Neşeli çarpıntılarla atan yürekler
Kuşkanadında mutluluğu taşıyan günler,
Saklı duran günahlar çekiliyor,
Trenlerle gizli dünyalara.
Büyülü aynalardaki gözler,
Ödünç bakışların ucuzluğuna yanıyor
Ürkek adımlar hangi dönemece gider?
Seferinden dönen gemilerin barınağı mı bu liman?
Güneşsiz günler boynunu eğen ay çiçekleri,
Aya mı sevdalı, güneşe mi?
Yıllar kalın örtüyor, ses vermiyor hatıralar,
Küller yabancı ve uzak değil,
Hatıralar elden gidiyor.
Ayaklarımın tiryakisi olduğu hatıralar,
Yangına gidiyor yana yana.