hiç gelmeyecek trenler gibi hatıralar
bir bir dizilir zaman zaman önüne
uzatırsın elini tekrar yaşamak için
nafile boşluğunda kaybolursun zamanın
bir hüzün çöker içine , gözlerin kusacak gibi olur,
içine ağlarsın.
mutluluklar bile hüzündür
zaman eskitmiştir hepsini
hiç gelmeyecek trenler gibi hatıralar
uzun uzun bakarsın raylara
ne beklediğin geri gelir
ne yaşanmışlığın
yanaştığında tren perona
bilki
artık sende başkalarının hatıralarındasın .
воспоминания, как поезда, которые никогда не придут
время от времени выстраиваются в очередь
вы протягиваете руку, чтобы снова жить
ты теряешься в напрасном промежутке времени
в тебе погружается грусть, твои глаза будут как рвота,
ты плачешь в это.
даже счастье - это печаль
время измучило их всех
воспоминания, как поезда, которые никогда не придут
Вы долго смотрите на рельсы
то, что вы ожидаете, вернется
какой у тебя опыт
когда поезд подошел к платформе
знаю это
Теперь вы в воспоминаниях других.
Kayıt Tarihi : 18.11.2021 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tren raylarının üstünde ...
![Kadir Mustafa Türken](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/18/hatiralar-265.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!