Senden kalan bütün hatıraları,
Bir kilo kaçak tütüne karıştırıp,
Hepsini sigara kâğıdına sardım.
Koydum yanına da bir koli kibrit çöpü,
Ve yaktım tek tek sardığım sigaraları,
Karşımda da bir demlik dolusu kaçak çay...
Çaydan çıkan buhar gibi, buhar oldu sanki.
Yavaş, yavaş sana dair ne varsa,
Sigaradan aldığım her dumanı,
Üflerken gecenin karanlığına,
İçimden çıkıp havaya karışan duman gibi,
Sanki sen de çıktın içimden azar azar...
Havaya karıştın kaybolup gittin sonra,
Havaya karışan sigaramın dumanı gibi...
Mesela hiç rakı içmedim.
Seni bir an olsun unuttursun diye,
Ne şarap ne başka bir şey.
Yani ben uyuşturmadım hiç beynimi.
Ne ayyaş yaptım bedenimi,
Ne de kirlettim ruhumu...
Benim en büyük içkim,
Bir dal kaçak sigara,
Bir bardak da kaçak çay...
Serin, ama sensiz bir yaz gecesinde,
Böyle böyle söküp attım seni;
Yudum yudum, duman duman...
Kayıt Tarihi : 10.9.2020 17:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!