Hatıralar Şiiri - Begüm Sultan Badır

Ben bir gül idim niyazım ömrün
Cıvıldaşan sesinle bir şarkı sun istedim
Gülüşünden sözlerinden besteler ömrüme
Hayat şarkısını söylerdi senin sesinle
Bazen şen bazen sitemle
Bebek ellerin badem gözlerin
Düştüğünde ağlamadan doğrulur
Bana cesur kızım dedirtirdin
Sevgide ise cömert atardı yüreğin
Keşif dolu geziler yapardık seninle
Kılavuzu biz olurduk yolumuzun
Yolcusu da
Kah yürürdük sokak sokak el ele
Kah motorumuza atlar
O dağ senin bu tepe benim
Köylere kırlara seyahatler düzenlerdik birlikte
Hiç bitmesin isterdin seyahatimiz
Merak dolu sesinde soruların
Bir arzu olurdu kıramazdım
Nasıl geçerdi zaman anlamazdım
Gurubun karanlığı çökünce gözlerime korkardım
Sen yüreklendirir cesaret verirdin
Eve dönüş rehberimiz sen olurdun
Bir evimiz vardı
Bahçesi bahar kokardı
Akşamları gezgin ateş böceklerini kovalardın sen
Ateş böcekleri evimize dolardı
Biz seyrine dalardık
Anne kız dünyamızda
Kendi mutluluğumuzca yaşardık
Masallar anlatırdım sana
Kimse birbirini yemezdi
Kekler pişirirdik
Yanına çay demlerdik masallarımızda
Işıklarımızı söndürüp
Duvarda trenimizi yürütürdük
Işığı yanardı şarkılarımız eşliğinde
Özlemlerle sitemlerle
Şarkılarımız bitmesin isterdin
Masallardan sorular derken
Uyur kalırdın
Ay mütebessüm yüzünde mahmur
Bazen derin sohbetler ederdik seninle
Hiç bitmeyen soruların
Filozoflara ilham olucak
Nedenlerle yoğrulu beynin
Hayatı neşe edecek
Çocukluk güzel şey
Umutların taze demek
Gülleri çiçekleri bardağa koyar
Konuşurdun duayla sevgiyle
Solduğunda hayata dair derslerle
Her şey değişir her şey dönüşür
Hakk'a yüz tutan her kul için sevgiyle
Gözler gönüller açan nasihatler Mevla'dan
Dönüştüğü yerden yeni bir hayat
İnşa olur elbet Allah'ın izniyle