Hatıralar Şiiri - Burhan Güngör

Göğcedağın yeli eser bir zaman.
Garbi yağar Şafak vakti yüceden.
Kaleme yüz sürmüş cümleler yaman.
Dil zikreder kelamını heceden.

Kurumuş pınarı bostanı küskün.
Dereler perişan sokaklar suskun.
Duvarlarda gölgesinde bir aşkın.
Bir ses seda çıkmaz oldu geceden.

Ocaklıktan ekmek kokusu çıkmaz.
Nicedir evlatlar ataya bakmaz.
Şafak doğar anam sobayı yakmaz.
Nede bir nasihat gelir hacıdan.

Bir selama varmaz olmuş elleri.
Süpürmüyor genç kızları yolları.
Ne muhabbet kaldı ne de dilleri.
Hesabı sorulmaz gelin bacıdan.

Mehmet oğlu kelam eder kul deyi.
Yüce dağlar heder oldu yol deyi.
Arş ağlıyor hakikati bul deyi.
Nar vücuda gelir yanar acıdan.

Burhan GÜNGÖR