HATIRALAR …
Bir dalgıç kesildim dün gece
Karanlığı umursamadan
Nefesim yettiği kadar daldım
Uzandım geçmişime
Ne hatıralar avladım dibi görünmez sularda
Televizyonsuz bilgisayarsız günlerimi avladım ilk önce
İlkokul günlerime attım ilk kurşunumu
Gaz lambalı masasız günlerim geldi aklıma
Görmek için kitabın üzerine kapanırdım
Cevabını bulamadığım sorularda çaresiz kalırdım
Taş duvarlı evin penceresi içindeydi masa radyomuz
Ajans saati geldiğinde susturulurduk hepimiz
Sanırsın memleketin idaresi babamdan sorulacak
Çocuk yanımız yasak dinler mi?
Son çare odadan atılırdık
Az sonra başlardı “Radyo Tiyatrosu”
O ne heyecandı bıraksalar radyoyu kucaklardık
Dört gözle beklerdik “Bu Toprağın Sesi”ni
Çoğu zaman uyuyakalırdık bir kenara kıvrılıp
Yarı uykulu yerimize yatırılırdık
Günler günleri kovaladı
Büyüdük serpildik ama
Biz hala geçmişimizden kopamadık
Ararım o gaz lambalı, masa radyolu günlerimi
İnsanı geçmişe bağlayan hatıralar
Sarmaşık otları
Siyah beyaz fotoğraflarda ararım
Bugün bile bulamadığım tatları
Şimdilerde bu özlemin adına diyorlar nostalji
Ben de diyorum ki düpedüz geçmişe özlemdir bu
2008/Haziran
Kayıt Tarihi : 29.5.2009 10:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!