HATIRA ŞİİRLERİ

Böyle yazılmışlar ki bu kaderimi
Sanki az görmüşler gam kederimi
Zulmete tutmuşlar gözler ferimi
Ondan rüya gibi geçti hayatım
Sizlere hatıra kaldı horyatım

Bir soran olmadı yorgun halimi
..

Bir gül aldım hatıra
Defter aralarında solanlardan değil
Ağustosunda tozlu yolların
Tarlada çalışan yarin dudağından
Bir gül kopardım hatıra

Ellerim uyuşuyor o günden beri
..

Bu gece içipte sorhoş,Kapını çalıpta senin olmak istiyorum,Bir hatıra kalsın diye sana,Masumiyetimi sunuyorum,Tek bir engel olmadan ortada,Kollarına koşmak istiyorum,Titrerse dudaklarım heyecandan,Sarsılırsa bedenim arzundan,Söndür içimdeki yangını,Seni seviyorummmmm.......
..

Nedir ve de ne değildir.. Düşüncelerimde saklı minicik bir hatıra sarar her yanımı.. Of lar çekerim sabaha kadar.. Daha küçük bir özlem ise yakar kavurur yüreğimin yangın yerini.. Küçük görünse de nereden bilebilirdimki etkisinin bu kadar büyük olacağını.. Peki nereden bilebilirdim elektrikler gittiğinde mektubumun yarım kalacağını..
..

Dünya acımadan çaldın yıllarım
Dertten derde beni düşürdün dünya
Ben sende geçirdim güzel yıllarım
Iz bıraktımsa ben ne mutlu dünya

Hatıra defterim hatıra dolu
Zihnimde fikirler hep altüst oldu
..

Yak,yık,yağmala...aslen bu manzarayım...
Hatıra defterime bunları da yazayım...
..

Hep acı hatıralar bir seni hatırlatıyor bana
Hep acı söyleyen şarkılar seni hatırlatır bana
Her yağmurda yolculuk bir seni hatırlatıyor bana
Hep yazdığım şiirler,seni anlatıyor canım bana

Hatıralar acıda olsa,yakıcıda olsa güzel
Beni ağlatıp hıçkırığada boğsa,Ayselim güzel
..

Bazen utandığımı hatırlamak bile,
utanmışlığa sevk eder...
Sanki bir çocukluk hatırası
Usanmaz kalışımla saçlarına

hatıra mı kalmalıydım.?
Defterin raflarında kilitlenmiş.
..

İnsan hatıralarla yaşıyor…
Biliyor bu gün de
Bir hatıra olacak
Ve bir daha yaşanmayacak
Onlar orda kalacak…

İnsan hatıralarla yaşıyor…
..

hadi gel, otur yanıbaşıma. al bu çay senin, cigaranı yakayım mı Perihan? çok severim bilirsin bu meydanı, bu söğüt altını... eskicileri, tespihçileri... hep seni anarım sahaflarda, bir kez geldim seninle, ama bin hatıra bıraktın benliğimde. hatırlarmısın, Sebahattin Ali' yi aradık durduk o gün... musolini ve hitleri hatta stalin'i konuşmuştuk o gün. söğüt altında bir çay ocağı masasında. yaşım daha 16-17, anlattıkların ağır gelse de, seninle beyazıt meydanında, camii kenarında olmak hafifletiyordu beni... ne güzel bir gündü Perihan! geri getirmenin imkanı yok değil mi, ikimizinde katili "zaman"! ! ! !
..

İstemem artık sevdanı eller alsın
Beni yaktığın gibi sende yanasın
Güzel gözlerin gülmesin artık hep ağlasın
Benden tek hatıra; sana bu son bakışım

Karşılıksız sevdanla yandıkça yanmışım
Her zaman hasretinde,yokluğunda kalmışım
..

Bazen böyle oluyor. Tüm duygular düşünceler kelimeleri alıp saklıyor. Bin bir düşünce duygu denizine dalıyor, suların en derin yalnızlığındaki sessizliği misafir ediyor. Beraberinde ıslak nemli deniz kokan anıları peşine takıp dönüyor. Yine bin bir kare en gerçek haliyle gözlerimin önündeki hayal perdesinde. Akıp geçişini izliyorum. İzlerken ruhum o kadar yetim o kadar öksüz bir kenara sinmiş hiç günahı olmadığı halde suçlanıp cezalandırılmış dışlanmış bir çocuk gibi. Senden sonra o kadar yalnız kaldım ki. Her şey gibi ruhumda beni terk etti. Sabahlar yaza inat en solgun ışığı açıyor üzerimde, rüzgar soğuk esiyor, nerde yazın o tatlı esintileri. Yıldızlar artık takılmıyor kirpiklerimin uçlarına, hüküm giymiş gibiler bulutların ardında yaşamaya. Gözlerindeki o pırıltılar geceleri yanan ateş böceklerimdi, onlarda artık uçuşmuyorlar. Sen giderken ne varsa peşinden gittiğin yere sürüklendi. Bir ben kaldım bana. O da sağır ve dilsiz; küsmüş gibi bakıyor gözleri. Günlerdir bugün bir karabasan gibi yokluyordu düşlerimi. Sen o uzun yolculuğundan dönecektin ve yıllar sonra bu şehirde seninle karşılaşmak ihtimali vardı. Keşke valizindeki beni gittiğin yerde bir kayaya sarıp denize atsaydın, beni o gittiğin yerde bıraksaydın. Bana ait her şey o derinlerde çürüyüp yok olmak üzere terk edilseydi, o kadar sıyrılsaydın ki benim izlerimden buralarda beni hatırlatacak bir şey bulamasaydın. Sen her şeyimi giderken yanına almıştın. O yüzden döndüğünde benden bir şey bulamazdın. Ben alışıyor gibiydim böyle suskun böyle kör böyle soluksuz yaşamaya. ve sen bir gölge oyunuydun artık gerçekle hiçbir bağı kalmayan. Beni gömseydin o soğuk suların en karanlık en vahşi kollarına şimdi gözlerin benim ayak izlerimi aramazdı, benim kokumu bulmak için dolaşmazdı ruhun. Bir bekliyi fısıldamazdı umudun. Her sabah günaydın derdin kendine gülümseyerek, böyle utandırmazdı seni, aynadaki gururun. Belki yeni bir sayfa açardın, yeni bir günle yeni bir başlangıç yapar, tüm yenileri yaşamına çağırırdın. Bir; pişmanlığın olmalıydı yanında, hani derler ya benden en son hatıra. O koruyucu melek misali hep aklının bir köşesinde seninle gezmeliydi, bir onun nefesine izin vermeliydin, seni benim yaşattığım gibi yaşatması için. Senin yeni bir yol haritan olmalıydı farklı insanlar farklı kokular farklı topraklarla tanışman için. Yeni bir coğrafyada can bulmalıydı hayallerin. Ben o kadar tükenmiş o kadar bitkinim ki kan çekilmiş damarlarımdan. Hiçbir umuda su verecek güçte değilim. Beraberinde götürdüğün beni gittiğin o yerde bırakmalıydın. Dönüşünü böyle beklemiyordum. Dönüşünle fırtınaları getirdin ruhuma, dönüşünle bitmiş bir hikayenin tortularını saçtın yüreğime, dönüşünle bitti dediğim cümleleri yeniden ektin aklıma. Oysa böyle olmamalıydı sensiz kurduğum bu dünya renksiz ve sessiz kalmalıydı. Şimdi bana doğru attığın her ürkek gururunun arkasına saklanmış yalancı adım, sana karşı kolsuz kanatsız zayıf beni, daha da dirençsiz yapıyor. Sensiz yaşamaya alışmaya çalışıyordum, direniyor aklımdan ruhumdan kovuyordum hatıraları, her gün her gece son sesimle kavga ediyordum kendimle ta ki yorgun düşüp bir kabusla uyanana değin. Kısır bir döngü içinde birbirine benzer günler yaşıyordum. Hepsine senle uyanıp senle kapatıyordum ama senin sevdandı hatıra kalan, sen değildin. Sen gitmiştin ve ben seni o gittiğin topraklara emanet etmiştim. Demir almıştık biz artık bu limandan ve meçhulde kalandı bizden artanlar. Oysa şimdi Geldin. Yılları ayları ardında bırakıp geldin. Gelirken ne getirdin yanında, benim dışımda. Benim sende bıraktığım mutluluk ve coşku dolu anların izi dışında. Gittiğin o yerlerde bulabildin mi yüreğini, hayallerini. Ayırt edebildin mi gerçekle hayal arasındaki o keskin çizgiyi. Gidişin benim kaybımken senin kazancın olabildi mi. Bunca zamanın ardından sesleniyorum sana, bana güvercin kanadına takılı küçük zeytin dallarını uzatırken, sevdam ve ayrılıklar ne kazandırdı sana. İki yabancı gibi yaşadığımız dünyada kalabalık aşk hikayemizden ne kaldı ruhunda. Eğer bir damla sevgi olsaydı yüreğinden ben diye damıtabildiğin şimdi gözlerimin içine doğru akıyor olurdu. Daha bir parça sevda taşımıyorken sadece ruhunun sevilmenin çocuksu sevinçine, gururunun ellerimin pamuksu dokunuşlarına duyduğu özleme yenilip gelmişken bu şehre, tekrar kurmaya çalıştığım düzenimi altüst etme. Dost sohbetlerinizde yad edin beni, özlemleriniz depreştiğinde. Böyle beklemiyordum seni. O son satırları yazarken sana ayrılmalıyız böyle devam edemiyorum diye, iki şans saklamıştım satırların gözyaşlarının içinde. Biri bizim içindi diğeri benim için. Anlıyorum ki sen hala o satırları görememişsin. Gözlerin ıslansaydı gönlünün pınarları bir zehir gibi o satırlara aksaydı o zaman sanırım buraya gelmene ve bir perde daha açıp güvercinler uçurmana gerek kalmazdı. Yüreklerimiz bu kadar uzakken ortak bir sevda masalında yaşamaya sen de benim için yaşıyor olamazsın. Keşke böyle olmasaydı dönüşün. Gittiğin o uzaklarda benden ve benim sana bıraktıklarımdan sıyrılıp beni unutsaydın.
..

Eski hatıralar canlandı Dost meclisinde
Bazıları acıttı bazıları da yüze tebessüm kondurdu
Sözün evvelinde oturduk estik anıların mevsiminde
Oradan buradan konuştuk bir güne burukluk doldu
Yaşantımızın acısını tatlısı bıraktık oturduk dost meclisine
Sevginin saygının tomurcuğu yüreklere geldi kondu
Anlatıldı her şeyler bir bir hüzünle dost meclislinde
..

Bir keder bulutuyla sislenmesin güzel yüzün,
Her sevdânın bir sonu var, her sonda bir vedâ, ve her vedâda hüzün...
Bir yılgın hâtıra kalacak bu sevdâda, bizden,
Mahzun ve çaresiz bir çift bakış, nemli gözlerimizden...
..

Bulutlar ağlayınca sen beni hatırla,
Bak şu düşen yağmur damlalarına,
Her biri saklar bambaşka bir hatıra,
Ayrıldık diye üzülme, sakın ağlama...

Bir gizem var düşen damlalarda,
Sana olan sevgim yansır onlarda,
..

Saçımdaki beyazlıklar
İçinde ne hüzün saklar
Kurumuş çatlak dudaklar
Geçmişten hatıra bana


Dertler arkadaşım belli
..

BENİ YANLIŞ ANLA. TUTMAYA KIYAMADIĞIM ELLERİNİ, İTERKEN ELLERİMİ YANLIŞ ANLA. HER BAKDIĞIMDA HAYALLERE DALDIĞIM, KALBİMİ DURDURAN GÖZLERİNE ÖFKEYLE BAKAN GÖZLERİMİ YANLIŞ ANLA. ONCA GÜZEL HATIRA ARASINDAN BULUP ÇIKARDIĞIM İÇiN KÖTÜ ANLARI VE DİLİMDEN DÜŞÜRDÜĞÜM İÇİN BENİ YANLIŞ ANLA.
YAŞADIKLARIMIZIN HATRINA. BENİ YANLIŞ ANLA. HELE SONUNDA GİT DEDİM YA...... BENİ YANLIŞ ANLA ALLAH AŞKINA...
..

Anlayamadım gidiyorsun galiba
Bari giderken bir hatıra
Gölgeni bırak.

Demek gerçekten gidiyorsun
Bari giderken bir hatıra
Gözlerini bırak
..

Bütün Dostlar Güzel Hatıralar Hatırlatsın
Beni Size Sizi Bana Ölürsek Bir Fatiha
Ölmez İsek Hepimiz Hepimize Ebedi Hatıra
..

Acıyı yürek değil toprak alır
Bir onu yürek yaşar bir onu göz bilir
Toprağa giden hatıra kalır
Yaşasan da biteceğini bilmen gerek.
..