HATIRA ŞİİRLERİ

yolunu gözlerim ama gelen olmaz
dumanlar tüter başımda
beklerim yolunu sessizce
asker aglar yaşlar acı süzülür gözlerinden

yazdıgı son mektup sevdine dir
anasınadır
..

Canım kadar sevdiğim
Uğrunca canımı verdiğim
Yaşarken gönül verdiğim
Ölürken seni düşündüm

Kalbimde yokdur sensizlik
Gidince feryadını işiterek
..

Paylaşmanın,sevmenin,sevilmenin
Dışa vurması,yürekten seslenerek haykırmanın
Ve şiirlere tek tek dökülmenin
Acılarını,çığlıklarını,kaleme dökmenin
Ötesi yok!
Ağlamanın,gözyaşlarının silinmesinin
Islak kağıt mendillerinin bile saklanması
..

Bir tek gülüşün kaldı hatıra
bu yüzden gülüp geçiyorum.
Ağlanacak hallerime
düşündükçe gidişini geçmişe sarılıyorum,
hayat senden sonrada devam etse bile
yaşamışım,mutlu olmuşum ne faydası varki
herşeyden önemlisi hayatım bir anlamı olmuştu seninle
..

Sana söylenecek sözüm
Henüz bitmedi
Sana uzattığım ellerimi
Henüz tutan olmadı
Bana bıraktığın son öpücük
Hala yanağımda kurumadı

..

Ne gördüm dosttan vefa ne güldüm aşktan yana
Bir sana taptım inan bir seni yaradana
Devası yok derdimin geceler zindan bana
Bir sana taptım inan bir seni yaradana

Dinmeyen gözyaşları gönlümdeki bu yara
Hüzün dolu yıllarım senden kalan hatıra
..

Ne kaldı senden geriye hatıra
Saçlarımda aklar,yüzümde çizgiler
Kırgınım şimdi sensiz geçen yıllara
Ama yinede isyan etmiyorum
******************************
Senden geriye kalan şimdi
Koskocaman bir sensizlik
..

kızıla boyanırken mor dağların zirvesi,
bir ceylan bakışı damlar sokağıma.
gittiğin günkü gibi ağlar kaldırım dipleri.
ben yalnızlığımla ne yapacağımı bilmem
ne resim ne eşya,yok en ufak bir hatıra
kaynar sulara sokup ellerimi anılara sarılırım.
ve bir köşe başı çığlığıdır beni bu rüyadan uyandıran
..

Akşam yine güneş garptan göç etti bu gün
Gurbet sancısı bağrımda kör bir düğüm
Bir yaşmaklı görsem anam gelir aklıma
Babamı özlemek sinmiş yapraklarıma

Çökünce karanlık kalbimin sancısı artar
Bu sancı anne baba evlat özlem acısına uğrar
..

Sabaha kadar yandı içimde bir ateş
Neleri alıp gitti ne kaldı ahh o günlerden

Rüzgar gibi esip geçtin hayatımdan
Hala heryanımda izlerin var
Rüzgar gibi geçip gittin hayatımdan
Saçlarımda serin bir hüzün var
..

ezberledim tarihi
senin sözlerin için

bir cellattı dudakların
fısıltılarla büyüyen
uçurumlar seyyahına

..

Hatıradır artık
Vazoda çiçek
Pencerede buğu
Yollarda kar
Birer hatıra
Kar yine yağacak
Ama buğuda ismin
..

Bazen canlanır şimdi imiş gibi
Hafızama işlenmiş o muhteşem mazi
Bazen yüzyıl bazen de dün gibi hatırlarım
Ve bazen hatıra bazen de tembih gibi
Hatırlar sır gibi saklarım o günleri
Sanki yasak bir aşk
Yüreklere işlenmiş bir nakış gibi avutur
..

Gözyaşlarım sizden neden ayrılamıyorum
Yoksa sizden ayrılırsam hüznü kaybedecegimdenmi
hüzün seni neden bu kadar seviyorum
yoksa bana yalnızlıgımdan hatıra olduğundanmı
yalnızlık neden hep seninle beraberim
yoksa gercek dostum olmadıgındanmı
peki neden gerçek dostum yok
..

Bu kaçıncı ayrılık yarim
Her seferinde uzuyor yollar
Ve daha uzun çekiyorum dumanı ciğerlerime
Öldürmekmi istiyorum ne sensiz günleri
Belkide soldurmak sensiz açan tüm gülleri....


..

Hiçbir şey söylemeden,
Çekip gittin uzaklara.
Geride bıraktığın, bir gülüş,
Birde acı en büyüğünden.
Bıraktığın gülüş, hatırladıkça ağlıycam,
Acı ise giderken içime bıraktığın,
Ve hiçbir zaman silinmiycek olan tek hatıra.
..

Bir gülü koparır gibi
Koparıp aldın sevgimi,
Boşluğa fırlattın.
O anda durdu kalbim,
Gözlerimin feri söndü.
Gözyaşlarım sel gibi aktı sokaklara.
Güneş kavurdu beni,rüzgar savurdu.
..

Ne günler geçti şimdi farkında bile değilsin.
Sanki gözlerinin arka odalarında gizleniyorlar,
Hatırlıyorsun onları yanındayken yanlızlık.
Esir alıyor mahçup yüzünü, açık tonda bir kırmızılık,
Saçlarının arasına attığın elin düşüyor nemli duvarlara.
Buğulanmış pencerelerden görebildiğin kadar mı hayat?
Bırak şimdi tüm kusurlarıyla o günleri kenarda,
..

İnanmak,karşılıksız,beklentisiz,umarsız da olsa inanmak...Çaresizliğe düştüğünde bile umudunu bir an bile yitirmeden sonuna kadar inanmak...O inancı gözlerinden uzaklaştırmadan ve düşürmeden yüzünü yere...Her şeye bedel sayıp yüreğindeki sevdayı.Hiç vazgeçmeden,inandığın uğrunda neleri kaybettiğini umursamadan...Güzel günlere inanmak...

İnanmak,sorgusuz hesaplaşmaların ortasında bile sonuna dek...Bütün varlığınla bütün hücrelerinle inanmak yokluğunda bile...Sonsuz bir inatla,sonsuz bir itikatla...Yörüngesinde geçen yıllara aldırmaksızın gönül...Düştüğü yollara bakmaksızın,avuntusuz gecelere sarmak onun hayalini bile bile...Onsuz kimsesiz,onsuz hiç bir şeysiz olduğunu anladığın da...Her şeye bedel sayıp içinde büyüttüğün sevdanı...Bir olsun vazgeçmeksizin,uğrunda nelerden vazgeçtiğini bir an bile düşünmeden...Onun uğrunda yaptığın her şeyi hak ettiğine inanmak...

Beklentisiz,karşılıksız...İnanmak...Yalnızlığına mahkum saatlerde can çekişiyorken bile...Hep geleceğine dair umutlarını ekmek yeniden yüreğinin derinliklerine...Ve büyütmek vazgeçmeksizin içindeki adam gibi sevdayı,o bilmese bile...Gün gelip gözyaşlarınla sulasan da içindeki biçare sevdayı...Susmak ve yalnızca inanmak bütün sitemlerden uzak...

İnanmak,karşılıksız,beklentisiz,umarsız da olsa inanmak...Çaresizliğe düştüğünde bile umudunu bir an bile yitirmeden sonuna kadar inanmak...O inancı gözlerinden uzaklaştırmadan ve düşürmeden yüzünü yere...Her şeye bedel sayıp yüreğindeki sevdayı.Hiç vazgeçmeden,inandığın uğrunda neleri kaybettiğini umursamadan...Güzel günlere inanmak...Güzel günler hani hiç vazgeçmediğin düşlerinde...Hani bir yanında hep vuslata dair sonlar barındırdığın...Hani içinde gülümseyişler biriktirip,mutluluk resimlerini yıldızlarla çizdiğin düşlerin...Hani baştan başa sevgiliye kesmiş,hani baştan başa sevdaya sarılmışlığıyla yarım kalmış düşlerin...
..

Gördüğüm bin çiçekte, ayrı ayrı tat
Sevdiğim bin gönülde,bin eziyet
Bir hatıra,bir bakış,hep ayrı ayrı kokular

Yok usta
Diken tarlasında, gülü aramak bu
Elimizde mum,yıldızlar arasında parlayanı bulmak gibi
..