Hatıra Parası Şiiri - Muharrem Güney

Selamlar sana,
Unutma!
Hep tuhaf gelir sana.
Baksana şu ortama.
Sen değişik.
Ortam değişik.
Sanki sen Türkçe konuşmuyorsun.
Ortamda Türkçe konuşulmuyor.
Sen yanlış zamanda piyasaya sürülmüşsün.
Aslında senin seni piyasaya sürenlerle emsal olman lazımdı.
Tuhaf durum burada.
Onlarla aynı kafada,
Onların yaşadığı ortamı yaşamak istersin.
Ama baksana etrafta onlardan kimse kalmamış.
Fiziki emsallerin de bilirler.
Doğru olanlar onlar.
Ama fiziki emsallerin boyunları bükük konuşmaya devam ederler.
Dolayısıyla sen de fiziki emsallerin arasında bir hatıra parası olursun.
Hayatın bir alanında belki imdadına endüstri 4-0 yetişir.
Hayatın bir alanında görürsün belki bu tuhaflık biter.
Acı veriyor.
Acı veriyor biliyorsun.
Hayatın yaşanılası dönemlerini hatırlamak,
Anlatmak,
Anlatılanın da anlamaması ayrı bir acı.
Neyi görmediğini,
Onun için bu halde olduğunu bilmeyenler,
Arasında hayat yolunda yürümeye devam.
Bu yürüyüş ter içinde susuz yürümek gibi,
Yürüyelim bakalım.
Belki bir gün bu yolda,
Levhalar çıkar.
Doğru yolu gösteren levhalar,
Çıkar diyorsun ya,
Sen ne kadar inanıyorsun?
İnanmasan da yürü.
Yürümek zorunlu.
Bakalım ne olacak bizlerin sonu?