Takılan yüzükler parmaktan çıkmaz,
Çıkarmak isteyen nankör insandır.
Sevilen gönüller sevmekten bıkmaz,
Sevmesini bilmeyyen kör insandır.
Taktığım yüzüğün resmini gördüm,
Hayallere dalıp öylece durdum,
Ahları çekerek gönlümü yordum,
Sevmesini bilmeyyen kör insandır.
Bir ömür adadım senin uğruna,
Bizler gelen olduk baktık oyuna,
Alışamaz oldum güzel huyuna,
Sevmesini bilmeyyen kör insandır.
Firsatiyim derim unutmam seni,
Gönülden isteyip seversen beni,
Allah ayırmıyor canda seveni,
Sevmesini bilmeyyen kör insandır.
TARİH:26:02:2016
SAAT:12:14
Kayıt Tarihi : 26.2.2016 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!