Hatıra Defterim Şiiri - Hasan Akay

Hıçkırıklar düğüm,düğüm boğazımda
Daha dün yazmışım sanki
Hatıra defterimin sayfalarına
Neydi o?
Tırnak et,gibiydik ikimiz
Gidemedik ıraklara
Ben sensiz,sen bensiz.
Evren bu
Dönmesini durduramazsın ya
Eteklerinde her zaman
Bir kızıl ateş
Hep başı göklerdeki dağların.
Geceler hep aynı geceler
Gündüzler aynısı
Mevsimler dört tane
Yazı var,Baharı var
Kışı var güzü var
Değişen biziz sadece
Biz
İçimizin yalnızlığı
Dudaklarımızın riyakarlığı
Kahpe bakışlarımızla
Yalancı,yalancı
Bir saat öncesi sanki
Karalamışım seni
Hatıra defterimin sayfalarına
Hala o sıcaklık
Hala o tazelikle duruyorsun
Çünkü giderken ben
Kalbimi sana bırakmıştım
Seni sevmiştim
Hatıralarımı sana bağışlamıştım.
Gelirsem
Geri verirsin demiştim.
Hatırlarsın herhalde
Bu kadarcığını
Garda
Sarılmıştık birbirimize
Göz yaşlarımıza boğulmuştuk.
İkimiz.
Ve kara tren homurdanmaya başlamıştı
Son defa seslendim sana
Unutma beni.
Ufkumda kayboluncaya kadar
El salladık birbirimize.
Sonra sen görünmez oldun
O şehir ve sokakları
Yavaş,yavaş kayboldular.
Ama..!
Her gün mektup yazdım sana
Sende bana.
Çünkü her yerimde sen doluydun
Ben seninle mutluydum,
Özleminle şimdi dopdoluyum,
Yüzündeki çifte bene
Şiirler yazdım
Sayfa,sayfa
Hepsine cevapta yazıyordun
Mektuplarımın.
Ben sana,sen bana
Özlemlerimizi ne kadarda güzel
Dile getirip satırlarda karalıyorduk
Sonra bir mevsim geçti aradan
Ben hep yazıyordum sana
Yıllarca yazsam usanmazdım
Yaban gülüm usanmazdım.
onra mektupların seyrekleşti
Soğuktu artık satırların
Sıcacık aşk terennümleri
Silinmişti artık satırlarında
Fakat ona da razıydım ben
Onuda çok gördün bana
Artık gelmez oldu mektupların
Mektuplarım cevapsız
Sineme çektim bu gaddarlığını
Irak kalmıştım
Badem gözlerinden
Gönlünde de hazan olmuştum,
Küllenmişti artık sende benim aşkım
Yalınız sende oluyordu
Sen unutuyordun.
Bende ise hala taze satırlarımda
Hep o sıcaklık aşkımda
Ve bir gün
Seni benden ayıran kara tren
Geri getirdi beni sana
Sen yoktun.
Yeşil boyalı evde
Sarı renkli pencerede
Çünkü sen beni ebediyen unutmuşsun
Bir başka yare açmışsın kapılarını
Gönül sarayının.
Ve sen
Yaban gülüm
Başka bir kalın dala konmuşsun
Yuvanı orada kurmuşsun
Mezar yapacağım benliğimi
O sımsıcak satırlarla
Hatıra defterimi gömeceğim,
Beddua etmeden sana
Izdırabı ben sineme çekeceğim
Belki serseri
Belkide deli olacağım
Sensiz ben,Aşkımla ben.

Hasan Akay
1969