yalnızlığın en zengini1957
gecelere sıkış mamalı hayat
günün finali belki
gülümseyerek hatırlıyorsan
bu sana yakış malı
dert keder kasvet ne
siyahla beyazın arasında
bir gül gibi açmalı hayat
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta