Bir telaştır sarmış çevremizi
Ya kendini kandırıyor ya bizi,
Meşgalesi kurum tutmuş hal hatır ötesi,
Bir bahanedir demir atmış bilinçaltımıza.
Pamuk ipliğinden randevular,
Düğüm olmuş pas tutmuş çabalar,
Bir çalım bir kurum kastıkça kasanlar,
Nereden inceyse oradan kopası yarınlarımızda.
Bu hazan dünyasının yapaylıkları içinde,
Hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize,
Bakın karıncalara, bölük bölük arılara, hamsilere.
Bakın leyleklere tabur tabur süzülür semalarımızda.
Çok kanallı televizyon karşısında çözülmüş,
Hatırdan uzak, murdar karanlığımıza gömülmüş,
Bir gönülden bakış, bir “merhaba”yı unutmuş,
“Birbirimizi” öldürmüşüz,
“bir” ken biriken kibrit kutusu dünyalarımızda.
ahmed emin fidan
Haziran 2007 Balıkesir
Kayıt Tarihi : 23.3.2014 16:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!