Çay en güzel şiirdir aslında,
ama dem olmasını bilene,
yavaşça süzülür zaman,
bir bardakta şekillenir dostluk.
İnsan hatır bilmeli,
kahve yalnızca bahanesi,
asıl mesele o masada oturmak,
bir çift gözle göz göze durabilmek,
sessizlikte bile anlaşabilmek.
Bir çift kelimenin ardında,
koca bir dünya saklıdır bazen,
sözlere gerek kalmaz,
bakışlar tamamlar hikâyeyi.
Demlenir hayat usulca,
hatırla karışır,
ve biz anları yudumlarız,
çayın buğusunda kaybolurken.
Bil ki,
ne çay biter, ne hatır,
sohbetin sıcağı var oldukça.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!