Hatipoğluna Beddua Şiiri - Murat Gülmez

Karar verdim bende bir ev almaya
Kira kira gezmekten kurtulmaya
Sonunda da gittim Hatipoğlu’na
Nasıl kandım sana ey Hatipoğlu

Kime sordum ise iyi dediler
Evinizi teslim eder dediler
Sonunda da ömrümüzü yediler
Ömrünce çekesin sen Hatipoğlu

Doksan dokuzda evler teslim dedin
İkibin de bile teslim etmedin
Zaten bizi her zaman mağdur ettin
Sende mağdur olasın Hatipoğlu

Önce inşaata iyi başladın
Sonra ise işi hepten boşladın
Milletinde ciğerini haşladın
Yanıp yanıp sönesin Hatipoğlu

Evim yokken kiralarda gezerdim
Gezerdim de ben canımdan bezerdim
Canım rahat kafam rahat yüzerdim
Rahat yüzü görme sen Hatipoğlu

Kimi evi almış peşin parayla
Kimi taksit taksit öder sırayla
Sende gidersin sürülen karayla
Bataktan kurtulma sen Hatipoğlu

Önceden bir adın şanın var idi
Milleti kandırdın oda eridi
Ağalığın Beyliğin de çürüdü
Erim erim eri sen Hatipoğlu

Eşe dosta bizi sen rezil ettin
Parayı aldın da nereye gittin
Senden ev alanları da mahvettin
Ömrünce sürünesin Hatipoğlu

Evin parasını hep borç almıştım
Almıştım da hülyalara dalmıştım
Meğerse ev almamış yanılmışım
Derdin her gün artsın hep Hatipoğlu

Evler hep anahtar teslimi dedin
Çıplak evi verip nereye gittin
En büyük kazığı bize yedirdin
Sende kazıklanasın Hatipoğlu

Evlerin içini bizler yaptırdık
Mütahite paraları kaptırdık
Kaptırdık da eğri yola saptırdık
Doğru yolu bulasın Hatipoğlu

Karşı taraf ihtarname çektirdi
Çektirdi de göz yaşını döktürdü
Bizlerinde ciğerini söktürdü
Ciğerin çürüye ey Hatipoğlu

Karar verdik bizde karşı davaya
İnşallah emekler gitmez havaya
Davayı da Mehmet Ali Adaya
Verdik ki kazansın ey Hatipoğlu

Milletin yüzüne bakamaz oldum
Bilmem ki ben seni nereden buldum
Rahat edeceğim yerde mahvoldum
Yatağında yatma sen Hatipoğlu

Evde hal hatırı soramaz oldum
Lazım olan malı alamaz oldum
Gonca güller gibi sarardım soldum
Sararıp solasın sen Hatipoğlu

Ne olacak acep bizim sonumuz
Hak yolundan ayrılmasın yolumuz
Bu gidişle kalmayacak donumuz
Hakkımız haramdır bil Hatipoğlu

Kara imiş zaten bizim yazımız
Dertli dertli çalar oldu sazımız
Sayende de gülmez oldu bahtımız
Dünyada gülmeyesin Hatipoğlu

Kimimiz emekli kimimiz işçi
Birkaç tane memur bir iki çiftçi
Kimi boşta gezer hepsi emekçi
Mağdur ettin bizleri Hatipoğlu

Yaram deşildikçe bende yazarım
Bazen çok sakinim,bazen kızarım
Hak edenin mezarını kazarım
Mezar bulamayasın Hatipoğlu

Dertli Murat son sözünü söyledi
Söyledi de hep kendini eyledi
Gülmez bahtı ile seni payladı
İmana gelesin sen Hatipoğlu