Zaman dediğin bir fırtına gibi,
Esip geçiyor önümüzden HATİCEM.
Korkuyorum alırsa birimizi,
Gözyaşı değil isyanlar da susmaz HATİCEM.
Bırak şu hasretimi sana sarılayım,
İste ömrümce ayaklarına kapanayım,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Ah şu Haticeler... İnsanları durduk yerde şair yaparlar böyle.... Sonra da bir gün sessiz sedasız el olur giderler uzaklara; ardında yanık yürekler bırakarak... Saygılar üstadım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta