Zalime bıraktın gittin ya beni,
Havalar sıcak mı,soğuk mu orda?
Boğuldum dünyada,nefes alamam,
Orada nelere ağlanır anne? ..
Dedin; ne yaparsan seninle gelsin,
Ne anılarda bitti yarınlar,
Ne hasretlerde çığlığı gecelerin...
Susan yürek sen oldun hep,
bir çift kanat oldum sana
takın beni,
uç hayallerine...
yorgan oldum sararmış çimlerde
sarın beni,
.
seni sordular bana
anlatamadım...
ağladım...
ağladım uzaklığın düştükçe usuma.
Benim küçük, pembe umutlarım vardı
Yeşerecekti kuru dallarım bir bir
Aşk, örecekti ağlarını bedenime sımsıkı
Can bulacaktı örselenmiş yüreğim…
Bir sen oldun gönül bahçemde açan,
Ansızın esti gönül penceremden,
Şubat soğuğunda, poyraz gibi,
Hapsettim yüreğime, içimde büyüdü,
Fırtına oldu, çıldırasıya,
Sığamadı gül kurusu duvarlarıma...
Nereye baksam aynı yüz...
Nerede dursam aynı gölge...
Nerede oturup düşüncelere dalsam,
Çocuksu gözlerin içindi düşlerim…
Okunmamış hikayeler var daha dağarcığımda…
Göremediğin hüzünler gözlerimde…
Saramadığın yaralar bedenimde…
Gözlerime hiç bakamadın…
nefretin değil, sevgin olmalıyım,
üzüntün değil, sevincin olmalıyım,
sen benim ruhumda bir katre zevksen,
senin ömründe kaderin olmalıyım...
tuttuğun dalların kökü olmalıyım,
Duydun mu sesimi duvar?
Düşüncelerim sana değil,
Beynime mıh çakar!
Gecenin sersemliği değil yalpalayan,
Savrukluğudur kalbimin,
Bir o yana, bir bu yana döner.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!