Yandım sivasın merdine
indim kangalın yurduna
Düştüm sevdanın derdine
Ne güzeldir bizim eller
sivasın da düz ovası
Derdim sarıp kundaklarda beledim
Ne kahır eyledim nede ilendim
mevlaya sığındım sabır dilendim
Gönül benim, çile benim, dert benim
Kader beni kalburunda eledi
Gurbet elde hasta düştüm ağlarım
Kendi ellerimle yaram bağlarım
Yar bilmez derdimi kime söylerim
Dert ile sevdayı seçemez oldum
Gurbetin kahrını çekemez oldum
Sen sevda bakışlı yar,
Beni benden alıpta gidiyorsun ya?
Aşkımın esiri dersin; benide götür
Beni sensiz bırakma ya götür,ya vur!
Sivastan çıktımda kangala doğru,
Tecere indim karınan dolu,
Yağ dondüran diyor,kestim yolunu
Bugün dağlar yine kar ile boran...
Sivas ile bu kangalın arası
Sanki bir masaldı buğulu gözlerin
Okudum okudum bitiremedim
Hayalini kovdum yüzünü gitmedi
Bendeki seni bitiremedim
Ben senin adını kalbime yazdım
BENİM OLMAYAN
Olmaz olsun gönlümün böyle sevdası,
Kerem eyledide; yaktı yar beni,
beni ateş nara saldı sevdası,
olmadı haberi olmasın gayrı...
Aldım kalemim elime
doladım yari dilime
yazdım çizdim yari yine
oda beni şair etti.
Yar gözlerine vuruldum
Anlamadın deli gönül yoruldum
Deftere kaleme yine sarıldım
Sayfa sayfa satırlarda dürüldüm
Şiirler yıprandı sözler yıprandı
Ömrünün yokmuydu baharı yazı
Bozulmuş dünyanın düzeni miyem?
Dökülmüş dalların gazeli miyem?
Ben bu sevdanında ezeli miyem?
Ne çabuk savurdun küllerim benim...
Feleğin olmaz mı hiç benimle işi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!