Müşahede odası bir ölüm döşeğiydi
Sessiz sedasız yatar nefesin tüketmişti
Yanındaki bir kaç bay bir tek de bir bayandı
Hasta durur yerinde sızlanmadan yatardı
Ellerin uzatmıştı gözleri kapalıydı
Sanki rüyaya dalmış sevdiğini arardı
Bu bayan Nuh Özkan'ın unutulmaz eşiydi
Koca ömürler geçti ikisi birlikteydi
Mezarına gül dikin çocukları sulasın
Gelen geçen yolcular fatihalar yollasın
04.10.2018/Hasan Taşdemir.
Hasan Taşdemir
Kayıt Tarihi : 1.12.2018 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben rahatsızlığım sebebiyle Dörtyol hastanesine gitmiştim.Beni müşahede odasına almışlardı Bir hasta geldi ölüm döşeğindeydi.sessiz sedasız karyolasında yatıyordu Bu yatan bayandı ilkokul öğretmenimin eşi idi.gördüklerim izlenimlerimi şiirime yansıttım.Ben hastaneden ayrıldıktan sonra vefa etmiş olmalı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!