Bu gece uzun olacak
Bu gece son olacak
Bu gece hiç bitmeyecek
Kafam bozuk dilim lal olacak
Bu gece her şey rafta kalacak
Şairler neden ağlar bilir misin
Sevginin en saf hali ilham bulur kaleminde
Gözyaşları akar
Ama kimse görmez bu şair neden ağlar
Sevgiliye anneye duyulan aşkı özemi anlatır
En güzel eseri yaratma gayesiyle
Onca bahçe içinde
Yalnız bir beyaz papatyamdı
Öyle mahzun duruyordu ki
Bükük boynunu kaldırasım geldi
Korktum kırılır, dokunamadım bile
Bilirim gelmezsin
Bir kuru ekmeğe katık eder dururum
Yolum kısa olsa da
Bilirim gelmezsin
Hangi devrialem burası
Mavi bulut siyah olmuş
İstanbul
Bütün hatıralarım sende kalsın
Sil gitsin aşklarımı
Yaşanmadan geçen hayatımı
Çal gitsin
Benim babam bir tane
Bir tanem şimdi nerde
Soğuktur orası
Üşüyordur elleri
Bir tanem şimdi nerede
Ah gökyüzündeki ay ışığım
Hani aşkları bir başka gösterirdin
Dünya döndükçe sen de dönerdin
Olmadı işte
Sen durdun zaman da durdu
Geçmedi ki aşk yaram kapanmadı
Sevdamın rengi mavi olsun
Bulutsuzluk özlemim olsun
Beyaz kelebeğin
Mavi düşü gibi
İmkansız olsun
Kardelenin rüyası gibi sonsuz olsun
Söyle sevgilim
Hazana sarılıp uyandığımda
Seni görebilecek miyim?
Sesini duyabilecek miyim?
Kar yağsa da üzerime,
Isınabilecek miyim?
Güneşim olup ısıtır mısın beni
Gecenin ayazında
Yine değer mi dudakların dudaklarıma
Hiç değmemiş gibi
Hadi gel uzat elini
Parmakların parmaklarıma değsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!