Geceleri zor oluyor uyumak,
Sol yanımın ağrısından.
Öyle bir atıyor ki kalbim,
Çıkıp bir yerlere gidecekmiş ve bir daha dönmeyecekmiş gibi.
Oysa ben yüzyılın yalnızlığını yaşıyorum.
Varsın dönmesin...
İçimde bir soğuk
Mevsim sonbahar
Ayrılık mevsimi diyorlar
Olmamalı...
Benim sonbaharım sen olmalısın
Gülüp ağlamalıyım
Bence sen yaşadığını sanıyorsun
Çoğu zaman gözlerime baktığında
Öldüğünü anlıyorum
Gittikçe; ölüyorsun.
Ellerime veda et diye fısıldadım geçen gün
Bakışlarınız bayım,
Biraz önce girdiğim antikacıdaki
Gümüş rengi vazoya benziyor.
Ve siz bayan,
Antikacısınız...
Yıl 2008
Sen bana gülümsüyordun
Tahta kapının önünde
Ben ilk önce kapının önünden
Sonra senden geçtim.
Seni bir martıya benzetiyorum
Elimi salladığımda uçup giden bir martı.
Bazen kütüphanenin en üst rafındaki
Kitaba benzetiyorum, ulaşamadığım.
Ya hayallerimde yaşıyorsun ya da kendi halinde
Seni hiç bir yerde bulamıyorum
Sabahın ağırlığı çöktü üzerime
Gökyüzünde bir yıldız görüyorum
Parlak.
Etraf sisle kaplı olmasına rağmen
Görüyorum Karadeniz'i.
Bulutlar kenetlenmiş birbirine
Bir sonu olmalıydı bu hayatın
Yaşayıp bitirmeliydik beraber, yaşlanmalıydık
Sonuna kadar beraber yürümeliydik
Hep aynı yoldan gitmeliydik
Bir kez bile sapmadan.
Mutluluk bize en güzel armağan
Bilmiyorum, inansam mı bu denli yok oluşuna?
İnansam mı hiç olmayışına?
Ya da bir hayalden ibaret olduğuna,
Bana gülüşüne,
Sonra gidişine,
Sonra tekrar gelip ellerimi tutuşuna,
Sana yazıyorum çaresizliğim
İnceden bir rüzgar uğulduyor kulaklarımda
Saatin sesi bile ürkütüyor
Biliyor musun?
Yaz geceleri sandığın kadar sıcak gelmiyor bana
Kıştan kalma sızı var içimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!