-Hatice'nin taştan sofrası- Şiiri - Esra ...

Sobasından tüten dumana vermiş HATICE acılarını

Sobada yüreği yanmakta

Vermiş ki uçsun gitsin acılar

Dağlara ulaşsın demiş

Dağlar dayansin

BEN DAYANAMADIM.......

Üç oğlu var HATICE'NIN

Büyük gurbette

Küçük asker

Asker şehit

Şehit oğul;

Kanini siper etmiş

Kahpe kurşunlara

Oğul yağız

Yağız oğul,

Kahır oğul

Sabır ey oğul......

Bağri taştan sofra HATICE'NIN

taşlar ıslak

taşların üstünde kadehler

kadehlerde gözyaşları...

Sobasından tüten dumana vermiş HATICE acılarını

Sobada yüreği yanmakta

Cayır cayır oduna inat.....

Büyük vefasiz

Üç yıldır gelmez

Bir mektup yazmaz

Bilir iyi olduğunu

Emmoğluyla calışır gurbette

Emmoğlu mektup yazar anasına,

O yazmaz.

Oğul gelmez....

Gel be oğul,

Sor be oğul,

Ananin bağrından bir taş al da at be oğul....

Ortanca evde;

Eli ayağı tutmaz

Sesi sedası cıkmaz

Aşını versen yer

Vermezsen uyanmaz.

Bakar sabahları HATiCE

çay yerine dert içer demlice

Oğul sessiz..

Kalk be oğul

Yürü be oğul

Sessizce bir kere ''ANA'' de be oğul.

Sobasından tüten dumana vermiş HATICE acılarını

Sobada yureği yanmakta

AŞSIZ kalmış

YALNIZ kalmış

Artık bağrına basacak

TAŞSIZ kalmış