Kız dedi ki:
Kolay olabilseydi şu kahrolası zamanı büküp atmak yanında
Ne vardı dursaydı kollarının arasında huzuru yaşarken
Ah ne şerefsizdir zaman
Öyle ince yerden kandırıp çekip atar ki gülücükleri
Ah yine ne güzeldir zaman
Bakışlarında ki anlamı ararken tenimde
Toparlanıp kızmam lazım zamana
Sen deyip yine mi karşın demem lazım
Dinlemez diyorum sonra kendime
Zaten kimi dinlemiş ki.
Güzel olmaz mıydı oysa dinlese
Hadi çok bir şey istemiyorum
Sadece bir buçuk dakikalığına dursa zaman
Güzel olmaz mıydı kelebeklerin tenimde dolanışı
Biliyorum yine durmazdı zaman
Dinlemezdi beni
Ve oğlan ekledi:
Haksız mı sence ?
Hiç denedin mi bir de zaman tarafından bakmayı ?
Zamana karşı, sana karşı
Dinlememesi ne kadar kabahat sayılır
Her söylediğin yaptığınla çelişirken
Ruhun sevgi diyerek can çekişirken
Ve sen her şeyden kaçarken bunlara tezat
Neye ihtiyacın varsa hepsini bir bir kovalarken başucundan
Sonra bir çocuk gibi suçlarsın etrafını
Yada ne kaldıysa artık etrafından geri kalanları
Sen zamana bir şey anlatmak istemiyorsun
Kendine ve bana
Sen sadece konuşmak istiyorsun
Ki bu bir iz bırakma isteğidir
Sen anlaşılmak istemiyorsun duyulmak istiyorsun
Yoksa bu kadar çelişki nasıl toplanabilirdi ki bir vücutta.
Azad Kara Seyrek
Kayıt Tarihi : 23.5.2023 04:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir daha birbirlerini hiç görmediler. Bu bir gerçek.
![Azad Kara Seyrek](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/23/hatice-nin-son-siiri.jpg)
Yoksa bunca çelişkiyi kim taşıyabilirdi...
TÜM YORUMLAR (1)