Hatice Nilüfer Karataş Şiirleri - Şair H ...

Adımlarım ağlıyor ey sevgili Kelimeler küskün, salıyor kendini en dar zindanlara. Kirpikler usul, usul ağlıyor çoğalıyor hüznümde. Ey sevgili bir sen varsın bir de ben tekiliz karanlıkta. Koşan adımlarımızmış karanlık gecelerde. Ses vermiyor heceler yarasa korkularda. Adımlarım ağlıyor ey sevgili Bir sen varsın birde ben patlayan dalgalarda. Adımlarım ağlıyor sensizlik uykusunda. Ey sevgili düşlerim yetim kalmış gabyana gecelerde. Bir sen birde ben,,ağlayan kelimeler. Konuşan sensizlikmiş sessiz avuçlarımda.! Ey sevgili sensizlik sürgün zaten, korkmuş düşlerimde. Gel desem gelir misin idamın eşiğinde.? Adımlarım ağlıyor senin düşlerinde. Ey sevgili tut ellerimi ki ıssızlık firar etsin GÜNEŞ GÖZLERİNDE! Hatice Nilifer Karataş

ah gülüm bilirim, parmak uçların tutuşur. Aşk sende ne kadarda birikmiş,gülüm. DİKENLER EVET ONLAR MI, SENİ DURDURAN.. OLSUN BE.. ! HADİ KANA SEN BE GÜLÜM.

Yalnızlığı maviye boyayalım Silelim karaları… Hem mavi çoğaltır da yalnızlığı. Bak yalnızlık gelmiş sana! Hadi misafir et, dinlendir onu… Yalnızlık var ya, kendinden yorulmuş. Dinle yalnızlığı, kulak ver sesine Neler de anlatıyor sana… Biliyor mu sen onu mavine boyayacaksın, Umutlarınla onu süsleyeceksin? Hem bilir misin, ben de maviyim Umutlar gibi? Yalnızlık sana mı geldi demiştin? Hoş karşılasaydın onu… Sor ona; kimlerin sevdasına tanık olmuş, Kimler onu gözyaşlarıyla ıslatmış? sor ona; hangi ayrılıkta en çok üzülmüş, Acaba elleri üşümüş mü? Donmuş mu yüreği, ya da aşkı görüp yanmış mı? Sor ona; ister mi benim mavimi? Hem benim umutlarım gülümsetir onu… Üşüyor mu hala? Tut ellerini de üşümesin. Ona ısınmayı öğret, sonra da sevmeyi… Ama yavaş yavaş öğret ki, korkmasın yalnızlık. Sonra, eğer ki korkarsa, sana kusar! Neyi mi? Herkesten topladıklarını… Acıları, karaları ve ayrılıkları… Düşün! Heyben taşır mı artık acıyı, Bir ayrılığı daha kaldırır mı yüreğin? Söylemedin mi ona; sen mavisin Ve onu da maviye boyayacağını? Sen gibi… umutların gibi, o da mavi olacak; Sevgi kokacak, sevgi… Ben maviyim ya, yalnızlığım da mavi benim... Hatice Nilüfer Karataş

Mutluluk bir kayıksa yola çıkmıştı artık içinde iki yolcuyla aşka hareket etmişti gül gözlerim,yakında sakin bir liman var ağlama artık bu liman son olacak aşk var dalga yok aşk var acı yok. Kayıkta bir kadın ve bir adam var. Gül gözlerim sessizlik tuğla tutmuyor artık kafes kilitli artık, bir ölüm olmuş yalnızlık bir adam ve kadın kayıkta yola çıkmış vuslat olmuş ayrılık.! Hatice Nilüfer Karataş

Şimdi bir kıyı buldum; Adı ne mi? Yalnızlık; çok sıcak ve yakın. Nasıl da sevdi beni… Ah yalnızlık,ben de seni sevdim. Tüm hayallerimle peşine takılmışım Gözüm benim, seviyorum seni… Hadi tut beni, en kara gecede düşmeyeyim. Hem; düşersem yalnız kalırsın, Benim sıcak ve aşık olduğum gecelerde… Bak, yalnızlık! Belki benim papatya kokulu aşkımı seversin..? Ve bilir misin ki, hayallerin gibi de Beyazdır papatya… Dur, gitme; tut yüreğimin elinden… Tut, üşümezsin… sıcağım ben; Sevgi gibi, küstüğün aşk gibi… Hadi tut elimi..! Hem, bak seviyorum da seni… Hatice Nilüfer Karadaş

Acılar parmak uçlarımda bekleşirken,aşk İçimden bir gemi kalkmakta rota sana yol açık. Gözlerim duman yüreğim yangın adımlar afallamakta. Martılardı konuşan mutluluk uzak bir limandı bana Bir tek sen vardın bende içerimden de içeride Sende acılarıma sürgündün sevgili çok kanadın bende.! Ama ben esirinim senin ve gözlerinin. Sürgünlük bizde bizimle ömürlük olsun sevdam.! Yeter ki hep sen, kal bende benimle..! Hatice Nilüfer Karataş

Şimdimi evet, işte ne güzel yeni yaralar oluşmakta bende…! . Ey yaram, şimdi sus ama gün gelir konuşursun sen. Ey yaram ne güzelde kanarsın sen. Büyü bu kadında, kocaman ol sen. Ey yaram, yalnız komam seni ben. Şimdi sus, ama gün gelir konuşursunda sen. Dersin işte sahibimin ruhunda küçücük bir yaraydım ben. Ey yaram anlatırsın seni büyüten zalimi. Tüm siyahların içinde nasılda çürüdüğünü ve karardığını. Konuşursun be yaram korkma sen anlatırsın bir güzel. Ey yaram hadi acıt beni, daha da acıt ki,büyüsün gönlüm. Kana bende çok kana sen,gün gelir akacak kanında kalmaz senin. Yaram canım yaram bir fikirsem ben ah ince gülümsün sen benim. Ama şimdi dur da, benimle dinle,yalnızlığın nefesini. Ey yaram bu sefer ki farklı bir ses, ihanet kokuyor nefes. Yaram canım yaram bak sen, avuçlarım yanıyor benim. Birazdan o sevdiğin gözlerimde ki bulutlar da ağlayacaklar. Çünkü ben sustum ama, bir şeyler tutuşmakta bende. Ey yaram aşk bende azat olmuş son yolcu. Sen şimdi şu duyduğun sessizlik gibi,gece gibi şahitsin umutlarımın yanışına. Öyleyse konuş sen yaram, konuş,ihanetin sesi gibi coş,sen hep kana bende.! Hatice Nilüfer Karataş

Yamaçlarım sarardı artık güneş görmüyor beni.. Hem ağaçlarımda soyuldu sevda gitti gideli Kervan kalkmıyor artık içimde ki eller den.. Şimdi hazan mevsimi ve ben terki diyardayım artık.. Senden bana kelimelerdi sadece gelen. Onlarda kahramanlarımdı benim Güldüren düşündüren ve de ağlatan. Ama en çokta özleten..! ..canım dedirten.. Nefesindi her gece bana değen. Telefonun bir ucundan koşan kelimelerindi. Her canım demen içimi kavururdu Alışmıştım ya; keşke hiç çıplak bırakmasaydın dallarımı.... ! Şimdi son bir yaprak kaldı sevgilim Adı var onunda gözlerimdeki telaş gibi bir şey.. Ya da dudaklarımda ki küçük bir şelale.. İşte o yüzden düşmüyor... Adı aşk ya düşmüyor işte.. ! Hatice Nilüfer Karataş

bak şimdi bir geçit var ilerde adı yalnızlık, şimdi sana bir duvar örüyor, evet son bir iki tuğla kaldı ondan sonra bu duvarın adı kalacak geriye.. oda sende kaldı sevgilim,evet adı sende kaldı.. o yüzden geri dön ve aşkı bana geri ver yüreğim geri ver.. ! ama aşk böyle bir şey demek ki kanamak ve pansuman tutmamak.. yaram hep taze sende ama aşkım devrim yapıyor sevgilim. Tut ellerimi ki, gece almasın beni.. alıp ta dondurmasın sevgimi. Hadi adamım gel yalnızlığım nasır tutmadan gel.. gel artık.! tenim tenine hasret can çekişiyor. Terin ilaç bana adamım.hadi gel. Bu hasretlik sevdaları öldürür., adamım inan..bizim yalnızlığımızda gece ve gündüz ağlaşır. O ZAMAN GEL, SEN BENİM SON SIĞINAĞIMSIN.. üşürüm ben yalnızlığın ayazında, bak işte ruhumda rota tutmuyor artık. içimdeki tüm kelebekler renk değiştirecekler. Bir çocuk var senden bana gidersen eğer oda erguvan neşesini kaybedecek. Hadi gel oğlumuz için gel., hasreti aşk yapma bana sevdiğim. Seviyorum,seni, değmedi mi halen gözlerim sana, yüreğim yakmadı mı yüreğini.? HADİ DÖN BANA ! Hatice Nilüfer Karataş