Hatice Naime Karadağ Şiirleri - Şair Hat ...

Al bir ata binmiş gönül şehzadem
Aşıp yüce dağları yarim bana geliyor
Neden benim günüm hep onunla doğar
Deryaları aşıp şehzadem bana geliyor

Durgun gönlüm çoşmuş seni seviyor

Aradım ömrümce vuslat yolumu
Yollar beni yiğit yare götürün
Can bağladım onun boyu posuna
Yollar beni cananıma götürün

Eser sam yelleri zülfüm dağılır

Sevdim uzaklarda kaldı helalım
Gidelim garibim yoldaş olalım
Gönlümden geçiyor yiğit belalım
Aşkın başladığı yere gidelim

Sular seller gibi sevdam çağlıyor

Divane gönüllü yüreği yare
Ondan başka sevmem düşürdü zare
Yalanla sarmaşan etmez beş pare
Benim yiğit yarim benden gönül lü

Özü güzel yarim aslan boylu dur

can felek sana canan diyorlar
Senden başka kahpe yokmu dünyada
Alemin canına kastın niyedir
Yoksa büyüklüğün yok etmekmidir

Güzel rabbim seni övmüş yaratmış

Ölüm bir gurbetmiş aldı anamı
Sormadı rızanız alayım varmı
Neyledik sana ey zalım gurbet
Anamızdan başka yarımız varmı

Ölmedi benim anam gurbete gitti

Neyleyim baharı istemem yazı
İçimde poyrazlar koptuktan sonra
Dolaşır dağ tepe yarim ararım
Gönül dinlenemez yar bulmayınca

Yollarına döktüm ben umutlarım

Dünya ne güzelmiş
Yaşamak hayat güzelmiş
Nefes almak yemek içmek
Çayların tadi bile senle başka
Ne güzelmiş senin için çarpan kalp
Kalk gidelim diye gezintiye çıkıyor

Esme sevdam kar yağdırma başıma
Baharı görmeden yaz gelir mi hiç
Hasret öldü deyin mezar taşıma
Çileli ömürde haz olur mu hiç

Geçti ömrüm saadeti görmeden

Mecnun gibi bekledim yıllarca seni
Dalından kopmuş yaprak misali
Eriyip kül oldum seni seveli
Gülmeyen bahtıma isyankar oldum

Yavrusun kaybeden ceyaln misali