1966 yılında Denizli ilinin Çal ilçesinde doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini aynı ilde tamamladı.
1986 yılında Burdur Eğitim Yüksekokulu sınıf öğretmenliği bölümünden mezun oldu.1986-1988 yılları arasında Adıyaman ilinde çalıştı.1988 yılından sonra eş durumundan İstanbul'a atandı.2000 yılında Açıköğretim Fakültesi Lisans Tamamlama Programı Türkçe Bölümünü bitirdi ve halen bir devlet okulunda sınıf öğretmeni olarak çalışmaktadır.
Evli ve bir kız çocuğu annesidir.Bazı çevre örgütlerinde gönüllü olarak çalışmaktadır.Kitap okumayı, şiir yazmayı ve gezmeyi sever.
Eserlerinden bazılarının yayınlandığı yerler:
Akdeniz Üniversitesi Burdur Eğitim Yüksek Okulu Edebiyat Dergisi'nde (1986)
Anadolu Şiir Antolojisi -3
Anadolu Şiir Antolojisi-4' te
'Bir İsyandır Bu Şiir ' isimli şiiri şairler.net tarafından yayınlanan 2005 Yılının En Güzel Şiirleri isimli antolojide
'Bir Liderin Ardından' isimli denemesi Bursa Esnaf Dergisi'nde
'Yankısıdır Bir Ömrün Kadın Çığlıkları' isimli şiiri Düşle Edebiyat Dergisi'nde
Bir kaç şiiri Turuncu Antoloji-2007 ve 2008'de,
'Sorguladım' isimli şiiri Taka Gazetesi'nde,
'Yediveren Kevaşaleri' isimli şiiri Düşle Edebiyat Dergisi-Ekim 2008 sayısında
Bazı şiir ve yazıları HANTEK edebiyat dergisinde yayınlanmıştır.
Pek çok eseri www.gridergi.com sitesinde yayınlanmıştır ve halen bu dergide yardımcı editör olarak çalışmaktadır.
Eserleri
ANTİK HÜZÜN - ŞİİR (8 ARALIK 2006/M. AJANS)
AY KIRIKLARI - ŞİİR (KASIM 2008/ HAYAL YAYINCILIK)
ŞİİR (nisan 2014)
Kitabı edinmek için [email protected] adresinden bilgi alabilirsiniz.
İstanbul:Taksim Martı Kitabevi'nden ve Bakırköy kitapçılar köprüsünden,Yenibosna Ada Kırtasiye'den
Denizli: Özlem ve Yaprak Kitapevleri'nden satın alabilirsiniz.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!