Seni çok seviyorum desem
İçim yanıyor keşke söndürebilsem
Hasretinle bir gün bende ölürsem
Kara toprağa gömülsem
Sen ne yaparsın onu bilemem
Bekliyorum sen gelmez oldun
Ben seni az mı düşündüm
Az mı ağladımsenin için
O kapkara geceler de
Sen yatağında mışıl,mışıl uyurken
Ben seni düşünmemek
Kirlarda uçuşan kelebektim
İzdıraplı günlerime yenildim
Rahatsız oldum konumumdan
Çaresizliğimi hiç sevmedim
İnanın bana çoçuksu yüreğimi
Çok acıttılar canımı ses vermediler
Benimde bir kalbim var arkadaşım
Bende bilirim sevmeyi
Bende bilirim bir bakış uğruna ölmeyi
Aşkı,sevday,kara sevdayıı bende bilirim
Ben umudunu yitirmiş,yavru kuş
Ben yaprakları koparılmış, sarı papatya
Bir gün
Seninle çıkp dolaşsak
Soğuktan titreyip
Dişlerimiz birbirine vursa
Yürüsek hiç durmadan
Uzak upuzak diyarlara gitmeliyiz ikimiz
Tüm kötülüklerin ötesinde ki özgürlük diyarlara
Sen hep kumral saçlı mutlu genc olmalıydın
Senin yeşil gözlerinden almalıydım yaşam gücümü
Aşk olmalıydı sevgi olmalıydı duygularımız
Sende olmalıydın bu kentte
Tüm ayrılıklara nisbet
Yaşamalıydık el ele
Aynı havayı tenefüs etmeliydik
Her sabah ikimizde
Duman duman gizlenir oldun gözlerimde
Korkuyorum ya ağlarsa gözlerim
korkuyorum görüntün nemlenir diye
Demet demet gül yeşil yapraklarla
Bir bahar getiriyorsun kalbime
Sen,benim gibi sevda yolunda yürüdün,mü
Her attığım adımlarda hep seni aradım
Düşlerime giriyorsun seni hiç tanımadan
Belki aynı duyguları yaşıyoruz birbirimizden ırak
Yüzyıllarca yanarım inan senin sevdanla
Umutlanıyorum şimdi senden gelen mesajlarla
Ağlama yavrum bir büyüyeceksin
Gözünü açtın beni gördün
Yine beni göreceksin
Komşu çoçukları baba diye seslenirken
Sen yoldan geçen herkese
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!