Her kelimen öyle yalanmış ki
Cümlede ki acıyı yakalamak için
Hikayenin sonuna gelmek gerekiyormuş
Biz hüznü mutlulukla karıştırıp
Yarınlara umutla bakan insanlarız
Yarınlar umudumuz olsun.....
Bugün hiçbir söz değilsin..
Ne bir sevgi ne bir neret,isyan
Ya da mutlulukla dolmuyorsun..
Sadece birçok anlamsızlıksın
Ne kadar kelimeyi çeksem
Bir cümleye uzanmıyor..
Belkide en ideal ve güçlü
Kelimelerin omurgasıdır özlem.
Varlığın yaşama heyecanını
Ruha işlemesidir.
Belirli vakitten sonra zaman
Kör baksa da bazı duyumlara
Toprağı sahiplenmeli insan
Huzura bıraktığı kokusunu mesala
Avuçlarımda soğuktuğum kızgın bir
Renkte nefes almışcasına
Dinlemeli dinlenmeli hissin boşluklarını
Sonra yer seçmeli boşluklardan
Nefreti büyütmemeli insan
Kırgınlığının bıraktığı izlerde.
Haksızlığa uğramanın verdiği tahammülsüzlük İçinde yanlışın çığlıklarını atsada
İradenin seni götürdüğü doğruya
ilerlemesini öğrenmeli.
İster emekle emekleye,
Mavinin bütün tonlarını
içine çek ve yürü bıraktığın
senden rengini alan
kendini siyah ve beyazın harflerinde
anlatan o büyük izlere.
Öyle bir yüreğini örgütle ki
Hayat çok mu uzun
Bunca yaşanmışlık
bir tabuta nasil sığar ki .
Tek hesap ta gidilir mi.
Söylencek sözler
dilde tutuklu kalirmı .
Seninle bir mutluluk yazmıştım
Bana hep yarim baktı
Yarım sevgi, yarım özlem
Ve yarım tutku gibi
Sonra o yarımlar azaldı
Bir güzel göründün gönlüme
Ritmi yüksek duyguların
anlamını sen yüklemissin ruhuma
bu kadar sıradanlık içinde
kelimeler otur muyor yerine
dağınık hisler de gün sayıyor..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!