Mutluluk uçan bir kelebeğin kanadındadır aslında. Yakalamak için çabalamak gerekir. Yaşamdaki ayrıntıları gördüğümüz an her şey bambaşka renge dönüşecektir. Siyah beyaz olan hayallerimiz renklenecek gökkuşağının türlü renkleriyle.
Her gün geçtiğiniz yol üzerindeki dükkânlara şöyle bir göz gezdirin, sokağın kenarındaki çiçeklere bakın kafanızdaki yığınla düşünceyi bir kenara bırakıp.
Bir de şöyle bakın hayata. Ömrünüzün son günündeymiş gibi, elinizde sadece 24 saatiniz var
Ne yapardınız? Hiç yapmadığınız ama hep yapmak istediğiniz ne varsa……
Havayı daha yoğun içine çekersiniz. Nefesinizin değerini bilirsiniz. Yaşamın her anını doyasıya yaşarsınız. Sevdiğiniz insanlarla geçirirsiniz son zamanlarınızı. Yaşamak anlam kazanır gözünüzde
Hani ilk aşkın içinizde kelebekler uçurttuğu an gibi, ilk maaşınızı aldığınız gün gibi gözlerimize yansır mutluluğunuz
Ben seni sevdim ya gerisi boş gözümde
Yaşam gücüm sen oldun hayat merkezimde
Neden nasıl oldu diye sorma bana
İyikilerimin zengini, keşkelrin fakirisin kalbimde...
Mekan ve zaman yanlış olsa da
Biz beceremedik aşık olmayı
Yürekte yana yana kavrulmayı
Her sevda denemesinde tökezledik
Düştük hep adım atmak istedikçe
Sevda denizine
Sabah gözümü açtım. Yine sen çıktın karşıma bi sonbahar vurgunuyla. Yağmur yağıyordu öyle ıslatıyordu ki kalbimdeki kapanmamış yarama. Yüreğim senin selinde boğuldu. Gözlerimde hayalinle dolaştım her yerde ……
Seni sevmek ne kadar kolaydı. Gülüşün yeterdi kalbimde küçücükte olsa bir yer etmeye. Ama sevmek kadar kolay değil unutmak …… Etle tırnak kopamazsa birbirinden bende senden ayrılamıyorum o kördüğüm olmuş kalbimde. Çayımın şekersiz tadı yok, hayatımında sensiz.
Yaşamak meşakkatli iş sen yoksun yaşamak güzelde yaşadıklarımı anlatacağım biri canım dediğim, içiminde bir parça olmadıktan sonra neye yarar mutlu bir an geçirmek….
Yaşamak kolaydı yanımda varlığını hissettiğim zamanlarda, bilirdim en kötü anımda birinin omzuna yaslanıp ağlayabileceğimi, sevinçlerimi çocuk edasıyla anlatabileceğim yanımda birinin olduğunu, beni benden çok seven biri….. her şeyi paylaştığım, soluduğum havayı, yürüdüğüm yolları, yaralarımı saran, beni ben olmamı sağlayan biri….
Korkmazdım düşsem de kalkardım cesurca bilirdim sen vardın arkamda. Düşünmezdim, dalmazdım derinlere…. Çaresiz kaldığımda bi lafın vardı “çaresiz kaldığında çare sensin” diye. Ben çareyi sende sonra kaybettim. Sen yaşama telaşımdın, tartışmanın bile bu kadar tatlı olduğunu bana öğretendin.
Ağız dolusu cümleler var dilimin ucunda
Hangi dilden olduğu harfleri muamma
Dudakların gardiyan misali
Kalb söz kesmeden açmıyor kilidini
Acılar halı gibi ayağımın altında
Anlamsız kelimelerin sevgisiz bir dünyanın
Yaşamın oyuncağı olduk hep
Vazgeçtik heveslerden, hiçe saydık düşleri
Elde etmek için çırpındık hep boşu boşuna
Kader denilen yazgı alternatiflerle doluydu
Düşündürdü son bakışın,
Öyle umarsız tutkulu bir yandan
Kalbin gel dese de en derinden
Bakışın git dercesine soğuk
Dilinde bir ayrılık şarkısı
ecenin en koyu anında çarpan bir elektrik akımı gibi
Işık saçtın hayatıma
Ya yıldırım çarpmışa döneceğim,
Ya da ölüceğim sevda kıvılcımından
Senin elinde yaşamam da ölmem de
Fırtınalar eserken apansızca
Yaprak gibi savruluyor acılarım
Kaç teselliyle son bulur bu sızı
Bilemem
Acılar sarmışken yüreğimi
Umutlar kaybolmuş sanki
önül meskeninde yaşanır anılar
Kimileri göçer kimileri kalır
Bilinir satır satır
Silinmez gönül defterinde
Önemi yok sıranın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!