Ben ruhumu ıssız çöllere
Bilinmez diyarlara saldım
Kalbimi uçurumun kenarında unuttum
Sevdalarımı dalından koparılmış gül gibi
solana kadar yaşadım
umutlarımı sonbahar akşamında savrulan
yine beyhude geçen bir ömrün
bilinmez labiretlerimdeyim şimdi
nereye gitsem
karanlığın ortasında buluyorum kendimi
tutunacak bir el birdal arıyorum kendime
aradıkça batıyorum hayalimin bittiği yere
kahır dolu yıllara sürgün bu yürek
beklenmedik sevdalara
gelecek sonbahara
zindanlara uçurdum yüreyimi
ağarttım saçlarımı güneş kızıllığında
seni içtim ay ışığının son yakamozunda
kara tren erken gelmiş gidiyormuşum
düşünmemiş dostum bizi.
umutlarımızı almaya gelmiş
ak yüzünde kara bulut varmış
istememişsin beni
Ne zaman yönünü bulur adını umut koyduğum fasıl
Bitap bir hayattan arda ne kalır
Hayalim olsada kırmadılar mı?
Umudum olsada çalmadılar mı?
İçmeden sorhoş oldum bu yolda.
Sallanıyorum beyhude akşamlarda.
Ne zaman yönünü bulur adını umut koyduğum fasıl
Bitap bir hayattan arda ne kalır
Hayalim olsada kırmadılar mı?
Umudum olsada çalmadılar mı?
İçmeden sorhoş oldum bu yolda.
Sallanıyorum beyhude akşamlarda.
yine kalbim ağlarken
güldüm yalan dünya ya.
yine umutlarım dökülürken bir bir
ben kadeh tokuşturdum ızdırablarla
boş verdim yaşamaya
boş verdim geçen zamana
karadenizin yorgun asi hırçın kızıyım ben
dalgaları ile çoşar
dalgaları ile durulurum ben
havası kadar temiz bi okadarda boğucuyumdur
bir bakmışsın umutlarımla aydınlatmışım kararan yüzleri
bir bakmışsın tasalarım ağlatmışım bu şehri
Açmayın kapıları bırakın örtük kalsın.
Doğmasın güneşim sabah olmasın.
Yarını olmayan sabahlara alıştım ben.
Kandırmayın gönlümü çekerim bu derdi ben.
Açıpta ne vereceksiniz umutsuz gönlüme.
Neden ince sızıdır içimde umut denilen illet.
Neden hayallere yanar bu gönül.
Olmadığını bile bile ne kıpırdanır içimde de.
Gitmez ağrısı
Neden kapanır yüzeme her kapı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!