Esiri olmuşsun duygularının
Rest çeker her daim söz dinlemezsin
İnatçı tavrınla alay edersin
Üzersin her daim söz dinlemezsin
Beyaza siyah der doğruya yanlış
Zaman zaman gelir keder içime
Beklemeden nedensiz aniden
Bir yılan gibi çöreklenir birden bire
Zehrini akıtarak yavaş yavaş
Sanki dersin dağları bir sis kaplamış
Belli belirsiz sislerin ardında bir ışık
Seninle güneş doğar
Seninle yağmur yağar
Gülünce güller açar
Aşkın benimse eğer
Karanlıkta açan çiçeğim
Siyahı beyaz eyledi çirkini güzel
Görmek istediği renklere büründü gönül gözüm
Kışı yaz eyledi güzü bahar
Her daim çiçekler sana şarkı söylesin diye
Yüreğimden kopardı acıyı
Zaman ah zaman
Bu kadar çabuk mu tüketmelisin kendini
Belki resimlerde kalacak eskiyen yüzüm
O siyah saçlarımda
Ürkek adımlarla kaçıp gitmeden
Matemini tutmadan gençliğimin
Bir uçurtmayım İzmit semalarında
Akduvaklı Kartepe sırtlarına yaslanıyorum
Seyretmek için şehrim görkemini
Uçuyrum martı olup fuardaki yuvamdan
Denizle anlaşıp kanat çırpıyorum güneşe
Dikenli sarar sıcacık yüreğimi
Uçurumlar büyür içimde mevsimler değişir
Yüreğimde her vefa artık hüzün kesilir
Kapattım yollarımı ilkyaz bahçelerine
Çöl fırtınası eser yüreğimin özünde
bu kaçıncı isyanım kadere
bu kaçıncı küskünlüğüm
yüreğimi dağlayan bir şey var
avuçlarımda kanatan çiçekleri
bu kaçıncı yüzüme çarpan gerçek
Yüreğimde yalnızlık korkusu
Karabulutlar göz pınarlarımda
Terk etti kuşlar cıvıltılı baharı
Ellerimde yitirdiğim dünya
Her şafak bir hırsız
Kırık ata binmiş mavi düşlerim
Dolaşır bir geminin son limanında
En körpe umutlarını dağıtır vefa diye
Fırtınalarına gizlenir yüreğimin acısı
Ürperten kış ayazı gibi mi ne
Düşüncelerimde kar çiçekleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!