Hatice Ener Şiirleri - Şair Hatice Ener

Istanbul`a gitmeli
Önce
Baykuşu yolmalı
Neden bu kadar fare topladı
Hala tanımadın mı beni ben
Fareli köyün kavalcısı

Alnımın terini sildim
Elimde kaldı
Aşk pınarının tuzu

İpin ucundan tutmuşum hayatın
Bazen bırakıverir kuyulara
Bazen bulutlara
Yine rüzgar başımda
Yollar önümde
Yürüyorum

Eli şakağında düşünmeyi bilir misin
Günebakanlar neden doğuya bakar
Asildir ışığı aydınlığı sever Günebakanlar
Kaldırımları bıçak gibi kesen
Ayakları çıplak çocukları bilir misin
-Su küçüğün söz büyüğün- davalarında

5 bin yıllık hegemonya
yıkılmaya yüz tuttu mu
önce yüzünüz
sonra
maskeleriniz çürür
........ tanıyorum sizi

Taş vardır kafa yarar can acıtır
Babamın evimizin temeline koyduğu taş vardır
Taş vardır yontulur eser olur ve değer biçilmeyi bekler
Taş vardır nakış nakış işlenir takı olur
Taş vardır yerinde ağırdır saygı duyulur
Taş vardır hani iki dudak arasından çıkıp kalp kıran

yassı (yatay) imam;
işim acele deyip
halkın bahşettiği bulguru
kaynatıp kaynatıp
konakta hindilerine yediren,
acelesi iki metre kaput bezin

onlara değil
tanrıya
hakaret küfür serbest
ulu mevkide onlar
kaldırımda salınırlar
haramzadeler

Ey insan sen nesin biliyormusun
Haberin varmı kendinden
Sen
Bazan ahmak ukala olabilen bir robot

Ah be Donkişot!
adam yerine sayıp
savaşacağına,
bir kibrit çakıp
çatır çatır yaksaydın.
Ah be Donkişot!