Hatar Şiiri - Emre Arvas

Geceler bir mezarlık, ürpertisiyle çöker üstüme
Sabahın ilk ışıklarıdır bana haber veren
Çekeceğim ızdırapların gecelere havale edildiğini
O tatlı ilkbahar esintileri
Çocukların birkaç saat daha fazlalaşmış oyun mesaileri
Şen şakrak edilen merdiven altı sohbetler
Birdenbire kulağımın dibinde kopuveren
Derin çığlıklara dönüşüyor
Sanki cinnetinin ilk deminde olan
Henüz neye, kime patlayacağını kestiremeyen
O hasta adamların illetine tutuluyorum
Bir sana tutulmuşken ne güzeldir hayat

Üzerimde kaç zamandan beri minik yavrusunun
Yana yakıla istediği bir nesneyi alamamış Yamalı ceketli adamların mahcubiyeti var
Bir hançer gibi kalbime saplanan
Sulanmış gözlerine
Bakacak yüz bilmem kalmış mıdır bende
Düşünmektir ihtiyarlatan beni
Meğerlerle kalkar, keşkelerle serilirim her gün yerlere

Yürümek, tökezlerken omuz vermeliydi
Çıkmaz olsa da sokakların sonu
Biliyordum, yolu böyleydi aşıkların
O halde bu gözlerimi bağlayan
Duymaz eden kulaklarımı
Her bir yanıma inme gibi inen bu hatar neden?

Nedenler, niçinler ıslatıyor yastığımı
Endişe fısıldıyor kulaklarıma
Gece yarıları ziyaretime gelen misafirler
Olmayan,böyle olmamalıydı en azından
Aklım uçup gitmiş meğerse
Zihnim bulanmış
Gözlerim seçemez olmuş temiz ruhları
Şimdi kimden şefkat beklemeliyim
Kim uzatır ellerini, çamurlu ellerime
Son gördüğü sırtım olan gözler
Artık nefretle mi bakar yüzüme
Sorular soruların içine sinmiş
Ben içlerinde bir gebe gibi sıkışıp kalmışım

Şimdi susmak için bile,göz göze
Durmak için bile, yan yana
Ömrün geri kalanını feda etmek kolaydır
Nerde kaldı haykırmak için meydan olsa
Sarılmak, ağlaşmak, koklaşmak için
Saniyelik bir fırsat
İşte bin defa ölmeye değecek kader budur

Sonra yine sapmak ayrı caddelere
Yine yürümek tek başına sokaklarda
Olmuş olanlar yine mi olacak diye kuruntularla
Dolup taşarken göğsüm
Zihnim, aklım, fikrim, aşkım, her şeyim
Bir flu fotoğraf gibi karışıyor birbirine
Daralıyor, yeniden çıkmazlara giriyor
Her gün böyle uyanıyor
Böyle ölüyorum sevgilim

Bir hiçlikmiş bizsizlikten bize kalan şey
Yutkundum, pek güzel anladım