Hatamız,
uykuda sarılmaktı.
Farkına varamadık,
düşlerimiz birbirine karıştı.
Ben senin rüyana yürüdüm,
sen benimkine sığındın.
Bir anda kayboldu sınırlar,
sen nerede başlıyorsun,
ben nerede bitiyorum?
Bir düşten uyandık belki,
ama bıraktık izlerimizi.
Gözlerimizi açtığımızda,
hala içimizdeydi rüyanın yankısı.
Belki de bu yüzden,
daha da derinleşti içimizde kalan.
Her uyuyuşta sana,
her uyanışta sana…
Evet, hatamız uykuda sarılmaktı,
ama kim bilebilir ki,
bir düşle bir gerçeğin nasıl karıştığını?
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!