Lâma cime gerek yok, aşkın kendisi benim
Ezbere sevdaları, samimidir göremem
Dilim ahraz olsa da, konuşuyor bedenim
Sevmenin bedeli var, başa çorap öremem.
Bende hürmete şayan, her türünden eğilim
Özüm sözüm doğrudur, yalan söze cahilim
Anlaşılmaz hallerin, mütercimi değilim
Bundan böyle gel desen, kapından da giremem.
İstedim ki sevdiğim, canıma canlar katsın
Güneşinim diyorsa, grubu bende tatsın
Gerçekten seviyorsa, hatırım için yutsun
Aksini düşünürsen, senle hayat süremem.
Olur ya kaza belâ, kaybolursam bulmalı
Sırtını bana verip, hep yanımda kalmalı
Elinden tutmalıyım, avucumda olmalı
Belkiyle acabayla, hayalini kuramam?
Yıkılmış sur gibiyim, her yanlarım çözüldü
Fay hattı çatlayınca, depremiyle ezildi
Gözüm gönlüm soğudu, duruşum da bozuldu
Bundan böyle elime, uzansa da veremem.
Ötesini görmeden, gelecek vadetmedim
Benim suçum da vardır, belki yardım etmedim
Yine her şeye rağmen, sen gitsen de bitmedim
Anladım ki sayende, muradıma eremem.
Necati üzüntüden, elin -kolun kırıldı
Heykelleşen bedenin, tam ortadan yarıldı
Görüşmemek üzere, ebediyen darıldı
Has bahçede açsan da, güllerinden deremem.
Necati OCAKCI
10.03.2023
ANTALYA
Necati Ocakcı
Kayıt Tarihi : 13.3.2023 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!