Siyahtan koyu mor bir şafak vakti
Kimsesiz bir parkın oturdum taşına
Düşünüp,hatalardan hatalara ağladım.
Bilerek üzülmenin gecen vaktine.
Atıp kurtulamadım yalnızlığın,vurgun gibi ıslığını.
Esen yele,kuru toprağa
Dalgın bakışına zamanın.
Anlattım bir,bir
Uçan böceklere,kelebeklere,
içi delen ayrılığın acısını.
Seni ne kadar sevdiğimi
Kaybedince anladım,ah,ah.! .
Kayıt Tarihi : 28.1.2009 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içi delen ayrılığın acısını.
Seni ne kadar sevdiğimi
Kaybedince anladım,ah,ah.! .
Diline saglık
ama hayat bazen yitirdiklerimizi geri vermiyor sevgili şenses hanım versede eskisi gibi olmuyor inanın...sevgiyle.
müzeyyen başkır
TÜM YORUMLAR (4)