Heba oldu ömrüm fark edemedim,
Yılların suçu yok hata bendedir.
Çıkar dünyasında çark edemedim,
Kulların suçu yok, hata bendedir.
Eğilmedim, bükülmedim kırıldım,
Çalkalandım, bulanmadım duruldum,
Namertlerce ben sırtımdan vuruldum,
Vuranın suçu yok, hata bendedir.
Kavga ettim ama hiç kin tutmadım,
Emaneti, hıyanete satmadım,
Helal mala, zerre haram katmadım,
Hainin suçu yok, hata bendedir.
Hep sevgiyle dolup taştı yüreğim,
Zorbalara bükülmedi bileğim,
Örümcek ağ örmüş, nerden bileyim,
Ağların suçu yok, hata bendedir.
İyi ile kötü seçilmiyor ki,
Hatırsız hiç kahve içilmiyor ki,
Kanatsız menzile uçulmuyor ki,
Uçanın suçu yok, hata bendedir.
Zengin kıymet bilmez, fakir haşarı,
Unuttuk biz; zekât, fitre, aşarı,
Çalmak, oldu şimdi büyük başarı,
Çalanın suçu yok, hata bendedir.
İslâm’ı, imanı kullanıyorlar,
Hırsızlıkla, gaspla, pullanıyorlar,
Şerefsiz deyince kıllanıyorlar,
Şerefin suçu yok, hata bendedir.
Maddeten değil, manen yıkıldım.
İkiyüzlü insanlardan sıkıldım.
Lavla değil, bir kibritle yakıldım;
Yakanın suçu yok, hata bendedir.
İnsan bu, çevirip koklanmıyor ki,
Buzdolabında da saklanmıyor ki,
Sütü bozuk, ruhu paklanmıyor ki,
Sütsüzün suçu yok, hata bendedir.
Çıkarma aklından, sen hiç Mevla’yı,
Neden verdi sana böyle belayı,
Bel bağlama, bırak gitsin dünyayı,
Şükret; de ki: iman, irfan bendedir.
Kayıt Tarihi : 6.10.2010 11:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!