Hata Şiiri - Berkan Korkmaz

Damlıyor, sızıyor an be an;
Küçük göletin puslu suyu.
Kayalık bir çaglayandan dökülüp
Güneş pembesi denize...
Katışıyor çokluga,
Yitiriyor benliğini her bir damlanın tuza boğulmasıyla...

Doluyor sarı kap;
Ömrümün kısalıgına beliz edercesine,
Dolum noktasına koşturuyor...
Acıdan sıvı, acıtan sıvı, ağır sıvı
Kalbime uzanan her el bu kaba hızlı bir akış sağlıyor.
Suratıma uzanıp yanağımı okşayan her el
Bu kaba sakin bir hava;
Yaşantıma
Torosların zirvesinde küçük bir dağ köyünün
Doğallığını katıyor...