Her ne zaman ki bu denli hissettiysem, düşüncelerin arkasına sığındım ben.Ağır geldi; eksik yaşadığım, hergün yeniden kapatmaya çalıştığım yaraların içimde yer edinişini benimsemek.
Ne zaman ki bu duyguya kapıldım gittim; özgürlüğüne kavuşmak isteyen mahkumların, yaşama tutunması kadar umutlara sarıldım.Ben kendi hikayemi gözyaşlarımla boş kalmış hayallerimin içine yazdım.
Ben en büyük hatayı nefretimle sevgimi gizleyerek, kendimi kandırdığım hislerimi örtbas etmekle yaptım...
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 05:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!