Hastaya Bal Vermek
Çocukluğumda duyardım,
Yapılan güya ilk yardım.
Yatağa düşünce bir yaşlı,
Ortaktı herkesin aklı.
Çare balda yatıyordu,
Herkes bala kanıyordu.
Cümle dertlerin başıydı,
Hastaların şifasıydı.
Iki iy(i)liğin biriydi,
Çoğunluk adres belliydi.
Bir de şekeri var ise,
Suçsuz değildi hiç kimse.
Ne hacet varki düşmana,
Sahip iken böyle dosta.
Canı kurtarmak yerine,
Gönderir yerin dibine.
Yıl iki bin ondokuzda,
Sahibiz aynı dostlara.
Dertler olmuş katar katar,
Her gelen bin daha katar.
Sakın düşmeyin yatağa,
Sürüklerler bir batağa.
Susuza zehir verirler,
Gelen Allah'tandır derler.
Üşüşürler başınıza,
Göz dikerler aşınıza.
Hep politik davranırlar,
Yalanlar aynı yalanlar.
Kurtarmaktır vaatleri,
Baldan tatlıdır sözleri.
Yalanlara kanma sakın,
Git gerçek dostlardan bakın.
Dostcan aklın(ı) başına al,
Akıllı ol, akıllı kal.
Ahmet Doğan
23 Şubat 2😯19, Ist.
Kayıt Tarihi : 24.2.2021 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hayırlı dostluklar ve hayırlı muhabbetler.
Sağol dost.
TÜM YORUMLAR (1)