Eyy kalbim, ben seni yorulmaz sanmıştım.
Bu yaşta bu kadar derdi, kederi nerden sırtına sardin.
Bir evlat var önümde, hiç mi düşünmedin.
Ben benden geçtim, yavruma yanarım.
&&&&
Eyy kalbim, kadereydi bütün isyanım, sitemim.
Seni üzmemek için ben şimdi ne edeyim.
Sen gitmek için gözünü uzaklara dikerken.
Kime derdimi anlatıp, kimden yardım dileneyim.
&&&&
Eyy kalbim, ellerimi açtım yalvaririm ALLAHA.
Şu hastane odası bana şahit ola.
Ulaşsin artık dualarim Arşa.
Kalbim biraz daha atsa......
Kayıt Tarihi : 12.12.2015 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)