Hastanenin dibinde Şiiri - Akın Akça

Ak pak duvar gölgelerine inmiş
ne kapkara umutlar dolaşır serseri;
çok da yaşamayı hakedenler
vardır, hem de öyle böyle değil
Asla yaşamdan bağ çekmeyenler
Gerçek yürek krallıkları,
mabetleri gücün
Kılkurdunu uzakta gördüm çocukken,
yarıyordu hayatı karanlıkta orağıyla.
O bıçakla deşiliyordu hava
gündüzün kirişin kırılışı
duygu sömürüsü
kaç arşın katar kulaçlarıyla...
Yine de bir sikke rüşvetim olmaz
hayatı sayende kazanmaya

Gülhane olsa
girişlerim olur çıkışım olamazdı ya
Kamil yerine kaç Var/an kaç
şöförlüğü, Koç'suz, bir çok 2. kat:
Hacettepe mi nedir,
en dibiydi hastanenin bir ikindimsi vakit.
Annem, elinde ben, bir de
karşıdan gelmekte bir imam
Bomboş bir koridor, kötü...
İblisin cenin vakitleri...
Nesin sen tüylü postlu, kimsin,
nerden geldin?
Ağır bir ilaç esansı
Beyaz zemin üzerine sanki gri
Yüzü tebeşirli olsa kaç yazar o
kükürt zemherisi yapı içince
Teneşir paklar seni iğdiş paltolu akbaba!
Çıkmak istiyordum her girişimde
o, kuytularda pamuk batıran kandırıkçı
hoş hemşirelerden bir an önce
Karşıdan gelen o adam bir an önce geçecek mi...
Acaba çekmeceler kimlerle doluyordu ovakit
Uyumak zorunda kalmadık odalardan içerlere;
en azından, gecenin ayazında
Hiç bilemedim,
belki hiç de bilemeyeceğim, kalsın eksik
yaşadık, haddinden çok gördük
bilmek de istemiyorum

'07. 12 şub.
eskianı

hastanedeki iyi insanları allah korusun