Hastaneler (hekimlere)

Her günü stres, her günü kavga
Ömrümüz tükendi şu hastanelerde
Saçlar ağarmış, kalpler hep kırık
Gençliğimiz heder oldu şu hastanelerde

Sabah başlar çilemiz, bitmek bilmez günümüz
Yatağımız boş, hep hastanelerde yolumuz
Gece uyandırılmak mı, en büyük korkumuz
Gecemiz sona erer şu hastanelerde

Hastayı memnun etmeğe yetmez gücümüz
Kavga, küfür, bazen kırılır burnumuz
Çiğnenir haklarımız, çiğnenir onurumuz
Ömrümüz tükeniyor şu hastanelerde

Servisler geçilmez ilaç kokusundan
Yolumuz değiştirilir hasta korkusunda
Belimiz iki büklüm ayakta duruşumuzdan
Belde fıtıklar gelişti hastanelerde

Ameliyatlarda terler akar sırtımızdan
Hasta yakını hiç ayrılmaz kapımızdan
Hastada gelişirse ters durum açımızda
Ömürden ömür gider şu hastanelerde

Hasta anlamaz bizim hiç halimizden
Anlatsan anlamaz, terler dökülür yüzümüzden
Bir şeyler gelmez bazen garip elimizden
Ölürse hasta, öldük demek şu hastanelerde