Hastaneden mektup Şiiri - Fevzi Okumuş

Bazen esmer oluyorum bazen de beyaz
Ayarımı bulamadım şu ekmek gibi
Hergün serum veriyorlar damardan
Süte,benzine karışan su gibi

Ciğerimin bir tarafı çürümüş
Seyyardan aldığımız elmalar gibi
Ümitsizlik göz yaşı döküyorum
Bulgurdan yaptığımız sarmalar gibi

Aksine çıkacak bütün ümidim
Halkımızın ucuzluk beklemeleri gibi
İnsan yapısı da bir motora benziyor
Bir buji çalışmazsa teklemeleri gibi

Barsaklarımı yaydılar masaya
Orlon ipliğinin çilesi gibi
Sanki kafam kopmuş benden değildi
Konak'taki saat kulesi gibi

Sofrada yemekler bana bakıyor
Şeker hastasının varlığı gibi
Aradığım kan da bulunmaz oldu
Bütçedeki döviz darlığı gibi

Heyet ani karar verdi ameliyata
Kıbrıs'taki barış savaşı gibi
Ateşim aniden kırk iki olmuş
Zamla yükselen mebus maaşı gibi

Kafamda bir gürültü meydana geldi
Bir partinin diğerlerine çatması gibi
O an pencereden yere düşmüşüm
Çöpçülerin bidon atması gibi

Ziyaretime gelenler de azaldı
Sandık başına gitmeyenler gibi
Zaten gelenleri de tanıyamam ki
Beygirle aslanı seçemeyenler gibi

Yaşayacaksın evladım demen boşuna
Dolmuştaki sigara içilmez levhası gibi
Helvam bir pazar gününe rastlasa bari
Rahmetli babamın helvası gibi