Hastane odasında minik bir kuş. Şiiri - ...

Bu şiiriniz çok içimi yaktı. Minik kuşlar zarar görmesinler. Çok duygulu anlatmışsın, tebrikler. tp+a

Uçuverdi hastane odasından,
kırık da olsa kanatları
son çırpınışıyla
uçuverdi minik kuş,
kıymızı buyutyayın üzeyine.......duygu yüklü ,yaşanmış acı anların feryatları yükseliyor dizelerinizde.allah kimseye böle acılar yaşatmasın,yaşayanlarada sabırlar versin..

Uçuverdi hastane odasından,
kırık da olsa kanatları
son çırpınışıyla
uçuverdi minik kuş,
kıymızı buyutyayın üzeyine.......duygu yüklü ,yaşanmış acı anların feryatları yükseliyor dizelerinizde.allah kimseye böle acılar yaşatmasın,yaşayanlarada sabırlar versin..

Duyarlı bir yürekten duyarlı bir şiir... Harika olmuş... Kutluyorum...Güneri Yıldız

Hastane odasında minik bir kuş.

Hastane odasında minik bir kuş.
Solgun, bitkin, mahsun ve umutsuz.
Kırılıvermiş kanatları cansız
Hastane odasında minik bir kuş.

Kendi derdimi unuttum onu görünce,
isyan ettim içimden,
bir zaman yutkunamadım,
gözlerim doldu ağlayamadım.
Minicik bir kuş'a kocaman bir dert!
Lösemi...

Ertesi günün sabahı
cıvıl cıvıl buldum onu yatakta.
Pürneşe annesiyle konuşmakta.

'Anneciğim aç penceyeyi taze hava kokyayayım.
Pamuk buyutyaya bakayım
ama kuşyay uçuyoy oysun.
Ha! Bi de, buyutyay kıymızı oysun,
sen kıymızıyı seveysin.
İsteysen ikimiz de o buyutyayın üstüne uçayım,
isteymisin anneciğim?
Ama hava kayanlık, güneş de yok anneciğim,
kıymızı buyutyay da...
Sanki dünya dönüyoy gibi,
hey biy yey kayıyoy sanki!
Tut beni anne, tut eyyeyimi, sayıl kucağıma
kayıyoyum ben anne...............'

Canhıraş bir feryat!
Oğlum, Çağlarım! ! !
Babası ağlar, ben ağlarım...

Uçuverdi hastane odasından,
kırık da olsa kanatları
son çırpınışıyla
uçuverdi minik kuş,
kıymızı buyutyayın üzeyine.......

Halilcan Osmanoğlu

***şiir bahçenizden ayrılamıyordum ki...işte bu şiir bitirdi beni...bunun üstüne daha ne okuyabilirim ki...
gözümde yaş/yüreğimde acı/burukacı...kelimelerin kifayetsiz kaldığı ANlardayım...

gecemin şairi oldunuz...sizi okumaya devam edeceğim....şiir listemin en en en lerindesiniz...

tampuan...+...antj....tşk.ler...

sevgili mşairimçok etkileyici bir şiirdi.ben de kardeşimi kaybetmiştim can yoldaşım şiirimde anlattım duygularımı.yüreğinize sağlık üstadım

OFFFFFFF......
Ne kadar duygulandığımı bilemezsiniz.
İçim tek bir anda yandı kavruldu.
Yüreklerimize su serpebilir mi bilmem: Bir lösemili çocuk tedavi ettirmiştim. Eylül'de evleniyor... Bir tanesi daha savaşını kazandı. Yakında okuluna uzunca bir aradan sonra başlıyor.
Şiiriniz mükemmeldi.

çok acıydı, lösemi ailemizin başına bela olan bir hastalık. nasıl etkilendiğimi anlatmam mümkün değil. selamlar.

Ülkemizde, hatta bütün dünya da minik kuşlar henüz kanatları bile tüylenmeden uçmasalar keşke!
İnşallah yaşanmış bir hikayesi yoktur desem de, ne yazık ki, benzer acılar günbegün bir yerlerde yaşanmaktadır. Güzel bir konu, güzel bir duygu seli.. Tebrikler Şair dostum

temiz dugularla yazılmış paylaşımınızı gönülden kutlarım okuması hoştu