Hastane odası Şiiri - Gökhan Kanmaz

Hastane odasında yalnızım.
Sırası mı şimdi bulutun yağmurun.
Bu gece çocuklar yatağıma gelmeyecek,
Henüz bitmedi mutsuzluğum.

Birazdan kapı açılır meleğim gelecek.
Saatler durmuş olmalı, ne garezi olacak.
Kızarım, küserim, söylenirim amma,
Sen de bilirsin, kimse ben gibi sevmeyecek.

Hava rüzgarlı olmalı, bayrak dalgalanır.
Ey rüzgar! Hislenirim, ruhum daralır.
Eğer bulabilirsen yarime kar getir.
Sevmez sıcağı, dağlara gelinlik giydir.

Hastane koridoru bir uzun geçit.
Hemşirlerin elinde âlet, kiminde kağıt.
Dertlenme yüreğim şimdi yar gelecek.
Aldanma derdine, bak bu da geçecek.