Hastamızın Son Durumu Şiiri - Mural Dural

ağlamak için bir sebep arıyor gözler...
her şey çok normal!

kahkaha için nefes arıyor dişler...
sonuncusu sigara dumanına gitmiş!

bir çift el daha istiyor ar damarı çatlamış eller...
göbeğimin üstüne sıkı sıkı bağladım onları!

büyük bir hedef seyahatine çıkmak istiyor ayaklar...
akılsız başın kurbanları...
ezilmiş işçi kesimi...
kokmuş çoraplar içinde yaralarıyla terkedilmiş!

kalp daha hızlı atmak istiyor...
bilmem! ..
duymadım! ..
efendim? ! .

gözler daha anlamlı bakmalı,
yukarıdaki kirpikleri saymamalı!

sihirli dokunuşlara canı çekti on parmağın,
modern cihazların radyasyonunda!

güzel bir rüya görmek istiyor bu sefer de gözler,
ama rüyalarda kapalı meretler,
kapanmaya son bir nokta üç santimetre kare kala anladılar!

dudaklar da birbirlerinden bıkmışlar; konuşmuyorlar...

beyin harflere takıldı: o-b-s-e-s-i-f k-o-m-p-ü-l-s-i-f!

gözler vücudun tek tutarlıları,
şimdiye değin hep beraber hareket ettiler,
sağlamdılar,
göz yaşartıcı bomba da yeseler; ağlamadılar!

beyin harflerle terapi yapıyor: v-y-z-a-b...

baş parmaklar emir verdi:
(çünkü baş parmaktı onlar)
-yazın!

omuzlar tekrar dikleşmeyi denediler...
galiba iktidarsızdılar!

kıçımın kenarı bıyıkaltı güldü...

akciğerler karaciğerden daha kara...

mide de kendi halinde........

beyin 6 yaşından beri 'yazmak' diyor,
başka bir bok bilmiyor!

hastanın beyin ölümü gerçekleşmiyor!

'kim bu kadar sıkı kapattı bu kapakları? ' diyor gözler, koro hallerinde...
hasta son 21 senedir uyuyor!

beyin harfleri salıyor,
gözler gözlemci,
parmaklar kolektif bir uyumda,
kalp fon müziği veriyor,
bir şiir paket yapılıyor!

-VE GÖZLER-

kararlı...
kırk sekiz buçuk sene sonrasına bakıyor! ..

bir anne oğlunu özlüyor..!